kto ma 10 dan w karate

Karate-do is a physical and mental discipline of self-defense based on courtesy, respect, humility and nonviolence. Though karate emerged from a background of physical combat and continues to offer one of the best known forms of personal unarmed self-defense, it is practiced for more important reasons. Specialties: Martial Arts Programs For Everyone! Traditional Karate for Men, Women, Kids and Preschooler Kids. Bruce Lee's Jeet Kune Do, Thai Kickboxing and Zumba Jeet Kune Do will teach you great self defense without the unwanted structure of traditional martial arts as formulated by Bruce Lee. Thai Kickboxing will challenge your entire body while teaching you practical punching, kicking and Pozycja twoja musi być taka sama. To jest tak jak krok człowieka, który w swobodzie ma bardzo zbliżone parametry. Trzecią kwestią to odczucie pozycji. Odczucie w karate to najważniejszy parametr. Mistrzowie karate podkreślają jego znaczenie gdy mówią, że karate opiera się w ponad 90% na odczuciach a pozostałe procenty to technika. Dalam hal ini, karatedo harus mampu menjaga setiap pukulannya agar kawan yang menjadi pasangan baik berlatih atau pun bertanding tidak mengalami cedera. Aliran Wado-ryu. Merupakan aliran kombinasi dari teknik bela diri Jujitsu dan karate. Teknik kumite yang ini terdiri dari 2 jenis. It was there that “Big Ed” met Johnny Nash in 1964. Nash had earned his black belt in Shorin Ryu Karate from Eizo Shimabuku, who was designated head of that system by its founder Chotoku Kyan. Daniel eventually operated his own Dallas School of Karate downtown until its closing in the late 1970s. Wie Kann Ich Einen Mann Kennenlernen. ... Ekspert Szacuny 11036 Napisanych postów 50702 Wiek 29 lat Na forum 22 lat Przeczytanych tematów 57816 kto ma 10 dan karate w polsce xxx ... Ekspert Szacuny 3986 Napisanych postów 45278 Wiek 2 lata Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 341202 Witam W karate mamy stopnie uczniowskie kyū jak również stopnie mistrzowskie czyli dan. Tradycyjne karate nie przywiązywało zbyt wielkiej uwagi do stopni i najczęściej były stosowane podziały na : -początkujących (biały pas) -zaawansowanych (brązowy pas) -mistrzów (czarny pas) Dan o którym wspomniałeś to stopień, który ma na celu dokładne określenie rangi, która wskazuje na osiągnięty poziom mistrzowski. Liczba owych stopni przyznawanych w danej dziedzinie różni sie w zależności od kryteriów wewnętrznych i potrzeb ustalonych dla niej. Sposoby nadawania stopni są różne. Stopień dan może być przyznany przez mistrza/nauczyciela choć można również wymagać zdania egzaminu przed specjalną komisją. Pozdrawiam „I would like to be the first man in the gym business to throw out my scale. If you don't like what you see in the mirror, what difference does it make what the scale says?„ Pilny student Vincea. Ekspert SFD Pochwały Postów 686 Wiek 32 Na forum 11 Płeć Mężczyzna Przeczytanych tematów 13120 Wyjątkowo przepyszny zestaw! Zgarnij 3X NUTLOVE 500 w MEGA niskiej cenie! KUP TERAZ ... Ekspert Szacuny 11036 Napisanych postów 50702 Wiek 29 lat Na forum 22 lat Przeczytanych tematów 57816 Kosa ma 10 dana "Nie poznasz swojego przeciwnika - przegrasz każda bitwę. Poznasz go jak samego siebie - wygrasz bitwę. Poznasz go lepiej niż samego siebie - wygrasz 1000 bitew." Sun Tzu <- GOŁE BABY ... Ekspert Szacuny 11036 Napisanych postów 50702 Wiek 29 lat Na forum 22 lat Przeczytanych tematów 57816 sanckim jesli uwazasz ze jestes smieszny to masz racje xxx ... Początkujący Szacuny 0 Napisanych postów 100 Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 859 m** sobie nadał ... czytaj koledzy z PFDSzW Lepiej żeby dwunastu Ciebie sądziło, niż sześciu niosło!!! ... Ekspert Szacuny 123 Napisanych postów 34575 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 195972 nie tylko Kosa. Ja tez mam, bo z nim Kosolokaikando zakładaliśmy A tak na poważnie to szanowny pan pożal sie boże soke jego mać Rysiek M. se nadał ponoć a więcej takich osobliwości nie kojaże ____________________________________________ Żenujący i żałosny OloKK, burak od "Tradycyjnych"... "Należy być silnym jak lew, a zarazem szlachetnym jak kwiat. Poprzez trening można dotrzeć do bram niebios."- Sosai Masutatsu Oyama "...W regulaminie SFD jest napisane, że kto jedzie na moderatorów ten ma przeBANe..." ... Początkujący Szacuny 0 Napisanych postów 140 Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 7435 Stalowa ręka na łagodnym sercu Viet Vo Dao ... Znawca Szacuny 42 Napisanych postów 10832 Wiek 41 lat Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 38587 10 dan w Polsce to ma chyba tylko Józef Brudny, Wielki Mistrz Pszczyńskiej Akademii Sztuk Walki. Ale to nie w karate. Chcecie wiedzieć w czym, to zapraszam na strony PASzW. "Tak długo nie boimy się twoich kruszących skały pięści, jak długo pozostaniemy szybcy, elastyczni i nieuchwytni." ... Początkujący Szacuny 0 Napisanych postów 68 Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 1901 o ile mi wiadomo to w Kyokushin w Polsce najwyższy jest 6 dan Ale zawsze moge się mylić. "Przybywajcie wyzwania i próby, przybywajcie trudy życia- ja jestem gotów!" ... Początkujący Szacuny 4 Napisanych postów 405 Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 7056 NIEMYLISZ SIE NAWWYRZSZY PAS W KYOKUSHINIE MA 6DAN KRAKOW Narwaniec ... Początkujący Szacuny 2 Napisanych postów 569 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 5537 Józef Brudny to ten z tej szkoly co to zajecia zaczynaja sie od błogosławienstwa hehehhehe ...parodia _SFD JUJITSU TEAM_ "Jeżeli nie wiesz człowieku jak postąpić, na wszelki wypadek postąp uczciwie." _SFD JUJITSU TEAM_ "Jeżeli nie wiesz człowieku jak postąpić, na wszelki wypadek postąp uczciwie." ... Znawca Szacuny 42 Napisanych postów 10832 Wiek 41 lat Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 38587 Co robić, ma takie odchylenie. Ale mimo to facet zna sie na rzeczy jak mało kto. "Tak długo nie boimy się twoich kruszących skały pięści, jak długo pozostaniemy szybcy, elastyczni i nieuchwytni." Kolejne mistrzowskie stopnie: 5 dan dla Sławomira Graffa 2 dan dla Piotra Bartoszewskiego W sobotę 26 listopada 2011 roku w Honbu Dojo (Centralnej Szkole Karate Tsunami) w Warszawie przy ul. Patriotów 247 dwie osoby zdobyły w Karate Tsunami kolejne mistrzowskie stopnie: Na fotografii w środku Honbu Dojo (Centralna Szkoła Karate Tsunami) w Warszawie, siedziba Federacji oraz miejsce szkoleń i egzaminów Karate Tsunami. Pamiątkowa fotografia po egzaminach 26 listopada 2011 roku w Honbu Dojo w Warszawie. Od lewej: kyoshi Sławomir Graff 5 dan (Bolesławiec), soke Ryszard Murat 10 dan (Warszawa), sensei Piotr Bartoszewski 2 dan (Pilawa). Kyoshi Sławomir Graff 5 dan Kyoshi Sławomir Graff 5 dan ma 35 lat (ur. 1976), zdobył wykształcenie prawnicze i pracuje w Prokuraturze Rejonowej w Bolesławcu. Ma bogatą przeszłość w zakresie sztuk walki. W latach 1990-1996 ćwiczył jiu-jitsu i taekwondo WTF, które następnie zmienił na Tsunami. Karate Tsunami uprawia od 15 lat, uczestnicząc w wielu zgrupowaniach Tsunami w Honbu Dojo w Warszawie, w trakcie których poznawał materiał i składał egzaminy na kolejne stopnie. Kyoshi Sławomir Graff jest najlepszym przykładem, że nawet mieszkając w najbardziej oddalonym regionie kraju można indywidualnie i skutecznie doskonalić się w Karate Tsunami, przyjeżdżając na szkolenia do Warszawy. W V Otwartych Mistrzostwach Polski Karate Tsunami 14-15 listopada 2009 roku w Łowiczu Sławomir Graff zdobył złoty medal i tytuł Mistrza Polski w konkurencji Jiyu-kumite w kategorii mistrzów. Na fotografii na podium po dekoracji medalami - w środku. Od lewej sensei Mariusz Kowalski 2 dan (Łęczyca), który zdobył brązowy medal, a od prawej kyoshi Daniel Bogusz 5 dan (Łowicz), który zdobył srebrny medal. Doceniając osiągnięcia mistrza Sławomira Graffa, promujące i rozsławiające Bolesławiec, Prezydent Bolesławca Piotr Roman wręczył mu 14 stycznia 2010 roku specjalny dyplom. Sławomir Graff (od prawej) odbiera wyróżnienie z rąk Prezydenta Bolesławca Piotra Romana. Fot. Honorata Weselak. Biografia kyoshi Sławomira Graffa została zamieszczona na stronie 351 w rozdziale "Najważniejsi instruktorzy w Polsce" w głośnej książce soke Ryszarda Murata 10 dan "Karate dla początkujących i zaawansowanych" ('Książka i Wiedza', Warszawa 2003 - wydanie I, 2008 - wydanie II), która stała się bestsellerem w zakresie sztuk walki. Ponadto jego sylwetka i osiągnięcia przedstawione są w dziale: Polscy mistrzowie i instruktorzy Tsunami na niniejszej stronie, do którego odsyłamy zainteresowanych. Sensei Piotr Bartoszewski 2 dan Sensei Piotr Bartoszewski 2 dan ma 43 lata, zdobył wykształcenie średnie, i jest jednym z weteranów Karate Tsunami. Styl ten uprawia bowiem od 26 lat. Przez szereg lat prowadził ośrodek Tsunami w mieście Krośniewice w centralnej Polsce, a od 2007 roku kolejny ośrodek Tsunami w mieście Pilawa, dokąd się przeprowadził z rodziną. Sensei Piotr Bartoszewski posiada nienaganną technikę Karate Tsunami. Na fotografii wykonuje charakterystyczne dla Tsunami kopnięcie o-mawashi-geri (duże kopnięcie po okręgu do wewnątrz) w trakcie sparringu podczas jednego ze zgrupowań w Honbu Dojo w Warszawie 12 sierpnia 2006 roku. Jako sparringpartner wystąpił inny instruktor Tsunami, sensei Mariusz Kowalski 2 dan (Łęczyca). Biografia sensei Piotra Bartoszewskiego została zamieszczona na stronie 346 w rozdziale "Najważniejsi instruktorzy w Polsce" we wspomnianej książce soke Ryszarda Murata 10 dan "Karate dla początkujących i zaawansowanych" (Wydawnictwo 'Książka i Wiedza', Warszawa 2008 - wydanie II), która stała się polskim bestsellerem w zakresie sztuk walki. Ponadto jego sylwetka i osiągnięcia przedstawione są w dziale: Polscy mistrzowie i instruktorzy Tsunami na niniejszej stronie, do którego odsyłamy zainteresowanych. Warto podkreślić, ponieważ stanowi to wzór do naśladowania, że z sensei Piotrem Bartoszewskim intensywnie uprawiają Tsunami także jego synowie. Starszy z nich, Mateusz Bartoszewski zdobył już srebrny medal i tytuł Wicemistrza Polski w Otwartych Mistrzostwach Polski Karate Tsunami, rozegranych 14-15 listopada 2009 roku w Łowiczu, zajmując drugie miejsce w konkurencji Makiwara-kumite w kategorii kadetów (uczniów klas I-III szkół podstawowych). Egzaminy 26 listopada 2011 roku Egzaminy dla tych mistrzów Karate Tsunami przeprowadził soke Ryszard Murat 10 dan, założyciel tego systemu. Zamieszczone tu fotografie z egzaminu 26 listopada 2011 roku wykonała sensei Renata Murat 1 dan, która prowadzi zajęcia z różnymi grupami w Honbu Dojo. Obaj mistrzowie zaliczyli wymagane w Karate Tsunami egzaminy teoretyczne. Wśród nich sensei Piotr Bartoszewski obronił rozprawę mistrzowską pt. Pokaz 27 czerwca 2010 roku podczas Dni Pilawy jako forma promocji Pilawskiej Sekcji Karate Tsunami. Następnie obaj mistrzowie przystąpili do egzaminu technicznego (praktycznego). Ostatnie powtórki przed rozpoczęciem egzaminu praktycznego. Na pierwszym planie sensei Piotr Bartoszewski doskonali kata Haito, a na dalszym planie kyoshi Sławomir Graff ćwiczy Tokui-tonfa-kata. Najpierw Sławomir Graff zaprezentował makiwara-kumite (umiejętność walki z przeciwnikiem, którego wyobraża worek treningowy). Makiwara-kumite jest jedną z podstawowych metod treningowych w Karate Tsunami. Uzupełnia inne metody nauki technik i nauki walki, polegające na ćwiczeniu technik mówiąc umownie 'w powietrzu' (między innymi: kihon – 'ćwiczenia technik' i renraku-waza – 'ćwiczenia kombinacji technik'). Makiwara-kumite jest również jedną z najbardziej popularnych konkurencji sportowych na turniejach Karate Tsunami. Kyoshi Sławomir Graff w trakcie makiwara-kumite. Później Sławomir Graff zaprezentował trzy Tokui-kata z różnymi przyrządami. Tokui-kata jest także jedną z podstawowych metod treningowych w Karate Tsunami i równocześnie jedną z konkurencji sportowych na turniejach tego systemu. Tokui-kata ('forma własna, spontaniczna') jest to forma nauki walki z kilkoma napastnikami, jednak nie zaplanowana i ułożona z góry (jak w przypadku kata Tsunami), lecz zupełnie spontaniczna. W systemie szkoleniowym Karate Tsunami uzupełnia ona kata Tsunami (przedstawiające wzorce zachowań w walce z kilkoma napastnikami) i umożliwia naukę przystosowania się przez ćwiczącego do różnych nieprzewidzianych sytuacji, jakie mogą przydarzyć się w razie napaści. Kyoshi Sławomir Graff demonstruje w trakcie egzaminu tokui-kata z użyciem tonfa (wielofunkcyjnej pałki z bocznym uchwytem). Z kolei sensei Piotr Bartoszewski zaprezentował cztery kata (formy): Haito (jap. 'rozerwany na części') Tokui-kata ni-dan (jap. 'własna forma na stopień 2 dan') Tsunami-nunchaku-kata: Haito (jap. 'forma Tsunami z użyciem nunchaku – rozerwany na części') Tokui-nunchaku-kata ni-dan (jap. 'własna forma z użyciem nunchaku na stopień 2 dan'). Sensei Piotr Bartoszewski prezentuje w trakcie egzaminu Tsunami-nunchaku-kata: Haito (jap. 'formę Tsunami z użyciem nunchaku – rozerwany na części'). Na fotografii uchwycona scena z wykonania yoko-geri-kekomi (jap. 'kopnięcia wbijającego bokiem'). Sensei Piotr Bartoszewski prezentuje Tokui-nunchaku-kata ni-dan (jap. 'własną formę z użyciem nunchaku na stopień 2 dan'). Na fotografii widoczna scena z przyjmowaniem pozycji morote-muso-kamae (jap. 'pozycji w obu rekach pod pachą') po wykonaniu age-furi (jap. 'uderzenia wznoszącego'). Później obaj mistrzowie zaprezentowali umiejętność radzenia sobie z przeciwnikiem w metodzie Jiyu-kumite (jap. 'walce swobodnej'). Jest to również jedna z najważniejszych metod treningowych Karate Tsunami i równocześnie jedna z konkurencji sportowych na turniejach tego systemu. Na egzaminach na stopnie mistrzowskie (dan) w Karate Tsunami tradycyjnie prezentuje się 20 starć z napastnikiem, przy czym egzaminowany ma zadanie zaatakować w nich 10 razy i 10 razy obronić się przed atakiem przeciwnika. Połowa z tych starć odbywa się bez broni, a połowa z różnymi wybranymi przyrządami. W ten sposób egzaminowany udowadnia, że (zgodnie z wymogami Karate Tsunami) potrafi bronić się i atakować, oraz że potrafi czynić to we wszelkich możliwych warunkach, to jest zarówno wtedy, gdy nie posiada broni, jak w sytuacji, gdy ma możliwość skorzystać z różnych przyrządów i przedmiotów, które można użyć w walce. Scena z jiyu-kumite na egzaminie bez użycia broni. Przed atakiem kyoshi Sławomira Graffa yoko-geri-kekomi (jap. 'kopnięciem wbijającym bokiem') sensei Piotr Bartoszewski obronił się zejściem w bok yoko-uke z asekuracyjnym blokiem gedan-ude-barai, po którym będzie wyprowadzał kontratak. Inna scena z jiyu-kumite na egzaminie z użyciem różnych przyrządów, na fotografii z użyciem nunchaku. Jeszcze inna scena z jiyu-kumite na egzaminie z użyciem różnych przyrządów. Sensei Piotr Bartoszewski zaatakował krótkim kijem (hanbo) - uderzeniem z góry (otoshi-uchi), a kyoshi Sławomir Graff obronił się zejściem z linii ataku yoko-uke z asekuracyjnym blokiem uchi-uke, wykonanym również krótkim kijem (hanbo), po którym rozpoczyna kontratak. Kolejna scena z jiyu-kumite na egzaminie z użyciem różnych przyrządów. Sensei Piotr Bartoszewski zaatakował uderzeniem pałką (hanbo) w bok (yoku-uchi), a kyoshi Sławomir Graff po obronie za pomocą zejścia w bok yoko-ude kontratakuje za pomocą nunchaku. Ukłon tachi-rei po zakończeniu jiyu-kumite. W Karate Tsunami egzamin praktyczny na każdy stopień kończy się ceremonialnym ukłonem za-rei. Jest to oficjalny znak zakończenia występu i oczekiwania na werdykt. Po pozytywnie ocenionych egzaminach odbyły się tradycyjne dla Karate Tsunami ceremonie. Składają się na nie: ceremonialne 'pasowanie' (uderzenie pasem, oznaczającym zdobyty stopień, w plecy), ceremonialne zawiązanie pasa, uroczyste ogłoszenie zdobycia wyższego stopnia, ceremonialny ukłon tachi-rei, gratulacje. Na poniżej opublikowanych fotografiach przedstawione są wymienione elementy – sceny z tych ceremonii. Ceremonie po zakończeniu egzaminu sensei Piotra Bartoszewskiego 2 dan. Ceremonie po zakończeniu egzaminu kyoshi Sławomira Graffa 5 dan. Uroczyste wręczenie certyfikatów na VII Otwartych Mistrzostwach Polski Karate Tsunami Certyfikaty potwierdzające zdobyte stopnie obaj mistrzowie otrzymają uroczyście w części oficjalnej najbliższej imprezy - VII Otwartych Mistrzostw Polski Karate Tsunami w sobotę 3 grudnia 2011 roku w Warszawie. Na tych Mistrzostwach Polski kyoshi Sławomir Graff 5 dan występował będzie jako sędzia, a ponadto – pomimo swego wieku – planuje wystartować w kilku konkurencjach. Startował on już w dotychczasowych Mistrzostwach Polski, zdobywając w nich czołowe lokaty i medale. Z kolei sensei Piotr Bartoszewski 2 dan będzie pełnił na najbliższych Mistrzostwach Polski rolę kierownika drużyny Tsunami z Pilawy, której życzymy zdobycia jak największych sukcesów. VII Otwarte Mistrzostwa Polski Karate Tsunami odbędą się w sobotę 3 grudnia 2011 roku w Warszawie, w hali widowiskowo-sportowej przy ul. Poezji 5 Widok na wejście do hali od zewnątrz. W tej nowoczesnej hali 3 grudnia 2011 roku rozegrane zostaną VII Otwarte Mistrzostwa Polski Karate Tsunami. Wymienionym mistrzom Karate Tsunami serdecznie gratulujemy i w imieniu wszystkich tsunamistów życzymy im zdobycia kolejnych stopni mistrzowskich. Legendarni mistrzowie wschodnich sztuk walk Autor Wiadomo¶ć Lukic Doł±czył: 21 Lip 2007Posty: 217Sk±d: Siewierz Wysłany: 2007-09-24, 19:53 Legendarni mistrzowie wschodnich sztuk walk Witam UznaĹ‚em ĹĽe taki temat powinien siÄ™ znaleĹşÄ‡ na naszym forum Jest to wedĹ‚ug mnie doĹ›Ä‡ ciekawy temat. Opisujcie swoich ulubieĹ„cĂłw podziwiajcie ich zdolnoĹ›ci. ZachÄ™cam. Powodzenia. Lukic Doł±czył: 21 Lip 2007Posty: 217Sk±d: Siewierz Wysłany: 2007-09-24, 20:04 Od razu pozwolÄ™ sobie na wymienienie dwoch Mistrzow godnych mojej uwagi 1) to czywiĹ›cie Bruce Lee: Jun Fan Bruce Lee jest znany na caĹ‚ym Ĺ›wiecie dziÄ™ki filmom w ktĂłrych pokazywaĹ‚ 'swoje' Kung Fu. NaleĹĽy mu siÄ™ takĹĽe szacunek za to co zrobiĹ‚ dla Ĺ›wiata sztuk walk. Jako pierwszy trenowaĹ‚ przekrojowo, w jego ksiÄ…ĹĽce moĹĽna znaleĹşÄ‡ elementy boksu, savate, judo, zapasĂłw, szermierki i wiele wiÄ™cej. Bruce Lee byĹ‚ wielkim filozofem i mistrzem. Jego uczniowie w wywiadach darzÄ… go ogromnym szacunkiem. StworzyĹ‚ koncepcjÄ™ Jeet Kune Do ('droga przechwytujÄ…cej piÄ™Ĺ›ci'), ktĂłrej gĹ‚ĂłwnÄ… ideÄ… byĹ‚o upraszczanie, ale rĂłwnieĹĽ pozbycie siÄ™ form i ram i umoĹĽliwienie rozwijania siÄ™ jednostce jako takiej. A o to jeden z jego cytatow: ...OprĂłĹĽnij umysĹ‚. BÄ…dĹş bezksztaĹ‚tny jak woda. Wlej wodÄ™ do kubka, ona stanie siÄ™ tym kubkiem. Wlej wodÄ™ do czajnika, ona stanie siÄ™ czajnikiem. Woda moĹĽe pĹ‚ynÄ…Ä‡, wiÄ‡ siÄ™, kapaÄ‡ albo niszczyÄ‡. BÄ…dĹş wodÄ… mĂłj przyjacielu... - Bruce Lee 2) Musashi Miyamoto : Musashi urodziĹ‚ siÄ™ w 1584 roku, czyli w samym Ĺ›rodku okresu zwanego w historii Japonii Wiekiem Wojny. DokĹ‚adnie trwaĹ‚ on 111 lat, bo zaczÄ…Ĺ‚ siÄ™ w 1500, a skoĹ„czyĹ‚ w 1611 roku. Syn samuraja i nauczyciela szermierki zarazem, a wiÄ™c i z przeznaczenia samuraj nie miaĹ‚ prawa dĹ‚ugo poĹĽyÄ‡, a juĹĽ na pewno umrzeÄ‡ w domu. Tymczasem Musashi umarĹ‚ po szeĹ›Ä‡dziesiÄ™ciu jeden latach burzliwego ĹĽycia zwyczajnie - na staroĹ›Ä‡. Przedwczesna Ĺ›mierÄ‡ natomiast spotkaĹ‚a jego ojca i to wcale nie na wojnie jak wypadaĹ‚o samurajowi, ale od noĹĽa w plecy. ZabiĹ‚ go niejaki Ganryu Sasaki. WyzwaĹ‚ on na pojedynek ojca Musashiego i przegraĹ‚, ale zwyciÄ™zca pozostawiĹ‚ go przy ĹĽyciu, a to dla samuraja najgorsze co moĹĽe byÄ‡. No i tamten wpakowaĹ‚ mu cichcem ten sztylet. Musashi naturalnie musiaĹ‚ pomĹ›ciÄ‡ ojca, ale zanim to siÄ™ staĹ‚o, minÄ™Ĺ‚y caĹ‚e lata. SzukaĹ‚ go wszÄ™dzie, ale zanim dopadĹ‚, stoczyĹ‚ ponad szeĹ›Ä‡dziesiÄ…t pojedynkĂłw. Pierwszym, ktĂłry padĹ‚ z jego rÄ™ki, byĹ‚ Kemp Yoshioka zwany "ĹšmiercionoĹ›nym Mieczem" - zginÄ…Ĺ‚ od dobrze wymierzonego ciosu drewnianÄ… paĹ‚kÄ…. Musashi miaĹ‚ wtedy 17 lat, czyli zaczÄ…Ĺ‚ tak wczeĹ›nie jak Amerykanin Billy Kid. Tylko ĹĽe ten dwa lata pĂłĹşniej byĹ‚ juĹĽ trupem. Musashi walczyĹ‚ dwoma mieczami - dĹ‚ugim, zwanym katana, ktĂłrym posĹ‚uguje siÄ™ kaĹĽdy samuraj i krĂłtszym wakizashi, zostawianym na wypadek, kiedy przeciwnik wytrÄ…ci pierwszÄ… broĹ„ z rÄ™ki. Branie do rÄ…k obu naraz byĹ‚o wiÄ™c trochÄ™ niebiezpieczne i lepiej, ĹĽeby nie robiĹ‚ tego ktoĹ›, kto nie potrafi. Podobnie walczyĹ‚ samuraj Magobei, bohater filmu "Honor samuraja". Dwa miecze pozwalaĹ‚y mu ciÄ…Ä‡ siÄ™ z piÄ™tnastoma klientami naraz. Mnie poczÄ…tkowo wydawaĹ‚o siÄ™, ĹĽe to bajer, ale okazaĹ‚o siÄ™, ĹĽe wcale nie - moĹĽna. Musashi przez wiÄ™kszoĹ›Ä‡ swego ĹĽycia wÄ™drowaĹ‚ po Japonii, tak jak wielu samurajĂłw na filmach. I tak jak na tych filamch, motywem owej wÄ™drĂłwki byĹ‚a zemsta. DopadĹ‚ mordercÄ™ swego ojca na piaszczystej plaĹĽy Ganryujima - maĹ‚ej wysepki niedaleko Kiushu. Do dziĹ› miejsce to nazywajÄ… wyspÄ… samurajĂłw. Sasaki wiedziaĹ‚, ĹĽe nie wywinie siÄ™ od tego spotkania, wiÄ™c caĹ‚e lata pilnie trenowaĹ‚, ĹĽeby nie daÄ‡ siÄ™ zabiÄ‡. Pojedynek trwaĹ‚ wiele godzin i nie przerwali go nawet wtedy, kiedy z morza nadciÄ…gnÄ…Ĺ‚ tajfun i zaczÄ…Ĺ‚ wywiewaÄ‡ z plaĹĽy tony piasku. ByĹ‚ wiÄ™c to prawdziwy pojedynek na wietrze. Musashi zabiĹ‚ mordercÄ™ swego ojca, choÄ‡ nie okazaĹ‚o siÄ™ to wcale Ĺ‚atwe. ZwyciÄ™ĹĽyĹ‚, bo jego lewy miecz - washikuzi - okazaĹ‚ siÄ™ o uĹ‚amek sekundy szybszy. Potem Musashi mĂłgĹ‚ spokojnie zajÄ…Ä‡ siÄ™ naukÄ… szermierki w szkole, ktĂłrÄ… zaĹ‚oĹĽyĹ‚. Jego sĹ‚awa byĹ‚a jednak tak wielka, ĹĽe ksiÄ…ĹĽe Hosakawa zaproponowaĹ‚ mu udzielenie lekcji w swoim paĹ‚acu. Jako samuraj znajÄ…cy obyczaj, nie mĂłgĹ‚ sprzeciwiÄ‡ siÄ™ wielkiemu panu i przyjÄ…Ĺ‚ propozycjÄ™. Na sĹ‚uĹĽbie u ksiÄ™cia wytrwaĹ‚ do koĹ„ca ĹĽycia. OprĂłcz wychowania caĹ‚ych pokoleĹ„ zdolnych szermierzy napisaĹ‚ jeszcze podrÄ™cznik... kaligrafii. WedĹ‚ug mnie te postacie sÄ… ciekawe i doĹ›Ä‡ zagadkowe. Czekam na wasze propozycje. Admin Doł±czył: 11 Lip 2007Posty: 410Sk±d: polska Wysłany: 2007-09-24, 21:16 Fajny temat... ZaĹ‚oĹĽyciel i mistrz Kyokushin Karate... Masutatsu Oyama (大山倍達), wĹ‚aĹ›Ä‡. Yong-I Choi(ur. 27 lipca 1923 r., zm. 26 kwietnia 1994 r. na raka pĹ‚uc), poĹ‚udniowokoreaĹ„ski mistrz karate. Jego rodzina, znani arystokraci, naleĹĽaĹ‚a do klanu Yangban. WychowywaĹ‚ siÄ™ w MandĹĽurii. W 1936 r. rozpoczÄ…Ĺ‚ szkoĹ‚Ä™ podstawowÄ… w Seulu gdzie zaczÄ…Ĺ‚ uczyÄ‡ siÄ™ chiĹ„skiego kempo. Po dwĂłch latach zdobyĹ‚ 2 1938 r. ksztaĹ‚ciĹ‚ siÄ™ w szkole lotniczej Yamanashi w Tokio. Po przybyciu do Japonii przyjÄ…Ĺ‚ japoĹ„skie nazwisko na czeĹ›Ä‡ maĹ‚ĹĽeĹ„stwa pochodzenia koreaĹ„skiego, ktĂłre siÄ™ nim zaopiekowaĹ‚o. MiaĹ‚o ono dwĂłch synĂłw Shigeru i Yosuhiko Oyama. Obaj oni stali siÄ™ pĂłĹşniej jednymi z najlepszych uczniĂłw Masutatsu Oyamy. Przyjmowanie japoĹ„skiego nazwiska byĹ‚o wtedy normalnÄ… procedurÄ… imigracyjnÄ… dla przybyszĂłw z Korei. W tym samym roku zaczÄ…Ĺ‚ treningi karate pod okiem Gichina Funakoshi, legendy karate. Pierwszego czĹ‚owieka, ktĂłry osiÄ…gnÄ…Ĺ‚ 10 dan. W okresie II wojny Ĺ›wiatowej zaciÄ…gnÄ…Ĺ‚ siÄ™ w szeregi pilotĂłw kamikaze. Przed udziaĹ‚em w misji samobĂłjczej uchroniĹ‚ go koniec wojny. W 1940 r. Oyama wstÄ…piĹ‚ na Uniwersytet Takushoki i zdobyĹ‚ drugi dan w karate. W 1946 r. Oyama dostaĹ‚ siÄ™ na WyddziaĹ‚ Wychowania Fizycznego na Uniwersytecie Waseda. W 1947 roku wziÄ…Ĺ‚ udziaĹ‚ w Pierwszym OgĂłlnojapoĹ„skim Turnieju zorganizowanym po wojnie i zdobyĹ‚ tytuĹ‚ mistrza. Skuszony widmem Ĺ‚atwych pieniÄ™dzy Oyama wspĂłĹ‚pracowaĹ‚ przez pewien czas z japoĹ„skimi gangsterami, ktĂłrzy potrzebowali brutalnej siĹ‚y. Po pĂłĹ‚rocznym pobycie w wiÄ™zieniu Oyama czuĹ‚ potrzebÄ™ reformacji i postanowiĹ‚ poĹ›wiÄ™ciÄ‡ siÄ™ karate oraz ciÄ™ĹĽkiemu treningowi. ZaczÄ…Ĺ‚ treningi u Nei-Chu So, ktĂłry nie doĹ›Ä‡ ĹĽe teĹĽ byĹ‚ KoreaĹ„czykiem, to jeszcze pochodziĹ‚ z tej samej prowincji. ZawiÄ…zaĹ‚a siÄ™ miÄ™dzy nimi przyjaĹşĹ„. Nei-Chu So trenowaĹ‚ styl karate Goju-ryu. NauczyĹ‚ on takĹĽe OyamÄ™ podstaw wiary buddyjskiej sekty Nichirena Daishonina, w ktĂłrej ten odebraĹ‚ Ĺ›wiÄ™cenia. So zainspirowaĹ‚ OyamÄ™ by poĹ›wiÄ™ciĹ‚ siÄ™ karate na caĹ‚e ĹĽycie, zachÄ™cajÄ…c go do zwalczania swoich sĹ‚aboĹ›ci i dÄ…ĹĽenia do osiÄ…gniÄ™Ä‡ i sukcesĂłw. W tym samym czasie, w ktĂłrym Oyama rozpoczÄ…Ĺ‚ treningi z So, zaczÄ…Ĺ‚ teĹĽ Ä‡wiczyÄ‡ judo by po czterech latach uzyskaÄ‡ yondan w 1945, czwarty czarny pas. KsztaĹ‚ciĹ‚ siÄ™ takĹĽe w innych dalekowschodnich sztukach walki. CzerpiÄ…c inspiracje z nauk legendarnego mistrza szermierki Musashiego Miyamoto, po dĹ‚ugim okresie medytacji w gĂłrach Chiba, stworzyĹ‚ nowy styl karate - kyokushin, wymagajÄ…cy doskonaĹ‚ego przygotowania fizycznego. Od 1952 promowaĹ‚ karate kyokushin w USA, odbywajÄ…c pokazowe walki, podczas ktĂłrych popisywaĹ‚ siÄ™ zabijajÄ…c byki kantem dĹ‚oni (shuto). PodrĂłĹĽowaĹ‚ takĹĽe po innych krajach. OtworzyĹ‚ szereg szkĂłĹ‚ karate kyokushin na caĹ‚ym Ĺ›wiecie, wspĂłĹ‚organizowaĹ‚ pierwsze turnieje oraz Ĺ›wiatowÄ… federacjÄ™. SĹ‚ynÄ…Ĺ‚ z tego, ĹĽe goĹ‚ymi rÄ™kami zabiĹ‚ byka, stoczyĹ‚ 300 pojedynkĂłw w ciÄ…gu 3 dni, w ciÄ…gu jednego roku przyjÄ…Ĺ‚ 270 propozycji walki. WalczyĹ‚ z kaĹĽdym, kto tylko miaĹ‚ odwagÄ™ by rzuciÄ‡ mu wyzwanie. ByĹ‚ niepokonany. ByĹ‚ autorem wspomnieĹ„ oraz podrÄ™cznikĂłw karate. Pod wraĹĽeniem walk pokazowych z bykami dziennikarze "New York Times" nadali mu przydomek Boskiej rÄ™ki oraz Ostatniego Samuraja. W 1993 r. Masutatsu Oyama otrzymaĹ‚ od wĹ‚adz Japonii dziesiÄ…ty dan. W 1993 roku odwiedziĹ‚ PolskÄ™ podczas odbywajÄ…cych siÄ™ w katowickim Spodku mistrzostw Europy. PowstaĹ‚ film na podstawie biografii wielkiego mistrza Masutatsu Oyamy jest to "Fighter in the wind" (oryginalnie: Baramui Fighter). Urywki filmu Fighter in the wind, Kata oraz tamashiwari, Prezentacja Kyokushin Karate Profesor dr Jigoro Kano (嘉納治五郎 Kanō Jigorō), zaĹ‚oĹĽyciel wspĂłĹ‚czesnego Judo, urodziĹ‚ siÄ™ 28 PaĹşdziernika 1860 roku, w wiosce Mikage (Prefektura Hyogo), poĹ‚oĹĽonej niedaleko miasta Kobe. ByĹ‚ trzecim synem kupca oporzÄ…dzenia okrÄ™tĂłw, Jerosaku Kano. MajÄ…c lat 11, Jigoro przeniĂłsĹ‚ siÄ™ wraz ze swojÄ… rodzinÄ… do stolicy Japonii, Tokyo. Po upĹ‚ywie 6 lat, rozpoczÄ…Ĺ‚ naukÄ™ w "Imperial University", gdzie zdobyĹ‚ dyplom w dziedzinie ekonomiki i polityki. NastÄ™pnie przeszedĹ‚ na inny kierunek, nauki pedagogiczne. Po upĹ‚ywie okoĹ‚o roku od zdobycia dyplomu, nauczaĹ‚ filozofii. Jigoro byĹ‚ czĹ‚owiekiem krÄ™pej postury, nawet jak na JapoĹ„czyka. NiektĂłrzy z jego rĂłwieĹ›nikĂłw na uczelni, wykorzystywali swojÄ… przewagÄ™ fizycznÄ…, stosujÄ…c siĹ‚Ä™ wobec niego. Cichy Kano, byĹ‚ jednÄ… z ich ulubionych ofiar. MĹ‚ody Kano wiedziaĹ‚, ĹĽe musi znaleĹ›Ä‡ jakieĹ› rozwiÄ…zanie, mogÄ…ce uczyniÄ‡ go zdolnym do pokonania swoich drÄ™czycieli. ZnalazĹ‚ to czego szukaĹ‚. CaĹ‚kowicie przez przypadek, zetknÄ…Ĺ‚ siÄ™ z Jujitsu. ZachÄ™cony sloganem mĂłwiÄ…cym, ĹĽe maĹ‚y czĹ‚owiek jakim on sam byĹ‚, moĹĽe pokonaÄ‡ wiÄ™kszego od siebie rywala, w walce na rĂłwnych zasadach. Postanowieniem jakiego dokonaĹ‚ byĹ‚o, ĹĽe doprowadzi swoje Jujitsu do perfekcji. [Jigoro Kano demostrujÄ…cy Ju No Kata] W wieku 18 lat znalazĹ‚ swojego pierwszego nauczyciela. W tamtym okresie nie byĹ‚o to Ĺ‚atwe, poniewaĹĽ nie byĹ‚o wielu nauczycieli w szkoĹ‚ach jujitsu. Sytuacja ta byĹ‚y spowodowana spadkiem zainteresownia tej sztuki. Pierwszych zasad jujitsu nauczaĹ‚ go Teinosuke Yagi. Poprzez kontakty swojego nauczyciala, Jigoro poznaĹ‚ Hachinosuke Fukuda, dyrektora szkoĹ‚y Tensjo-Shinyo. Pan Fukuda byĹ‚ bardzo szlachÄ™tnÄ… osobÄ… i wzorem do naĹ›ladowania dla mĹ‚odego Kano, ktĂłry zresztÄ… wiele siÄ™ od niego nauczyĹ‚. Sympatia dziaĹ‚aĹ‚a w obie strony i najlepszym tego dowodem jest fakt, ĹĽe po swojej Ĺ›mierci w 1879, Hachinosuke Fukuda pozostawiĹ‚ wszystkie pisma szkoĹ‚y (pewnego rodzaju bibliÄ™) dla Jigoro. Miejsce nauczyciela po zejĹ›ciu Hachinosuke, zajÄ…Ĺ‚ 64-letni Iso. Starszy wiekiem, lecz nadal niewiarygodnie silny i elastyczny. Iso zmarĹ‚ w 1881r. i rĂłwnieĹĽ jak jego poprzednik, pozostawiĹ‚ pisma swojej szkoĹ‚y dla Jigoro. Jeszcze w tym samym roku, Jigoro staĹ‚ siÄ™ uczniem Jikubo, mistrza szkoĹ‚y Kito. Techniki tam nauczane byĹ‚y bardziej skopmlikowane i trudniejsze do zrozumienia. Jednak po upĹ‚ywie roku, Jikubo przyznaĹ‚ podczas rozmowy z Jigoro, iĹĽ wiÄ™cej nie potrafiĹ‚by go juĹĽ nauczyÄ‡. W wieku 22 lat, Jigoro Kano otworzyĹ‚ swojÄ… wĹ‚asnÄ… szkoĹ‚Ä™ w Tokyo (1882). NazwaĹ‚ jÄ… Kodokan. UczÄ…c swoich podopiecznych, czyniĹ‚ to wedĹ‚ug wĹ‚asnych poglÄ…dĂłw, nie zapominajÄ…c jednak o mÄ…droĹ›ci swoich nauczycieli. PrzychodziĹ‚o to dla niego naturalnie, bez wiÄ™kszego wysiĹ‚ku. PeĹ‚en energii, dÄ…ĹĽÄ…c do wĹ‚asnych pragnieĹ„, nauczaĹ‚ nowych elementĂłw, rĂłĹĽniÄ…c swojÄ… metodÄ™ od innych. Nie zapominaĹ‚ o rozwoju swojej wiedzy i umiejÄ™tnoĹ›ci. PodrĂłĹĽowaĹ‚ caĹ‚ymi dniami, by spotykaÄ‡ siÄ™ z innymi nauczycielami jujitsu. UczyĹ‚ siÄ™ od nich sekretĂłw i polepszaĹ‚ swoje techniki. Budynkiem, w ktĂłrym poczÄ…tkowo mieĹ›ciĹ‚a siÄ™ szkoĹ‚a Kano, byĹ‚a ĹšwiÄ…tynia Eishoji. W jej wnÄ™trzu znajdowaĹ‚y siÄ™ cztery pomieszczenia, z czego w najwiÄ™kszym (4x6 metrĂłw) urzÄ…dzone byĹ‚o Dojo. W ciÄ…gu pierwszego roku dziaĹ‚ania szkoĹ‚y, mistrz Jigoro miaĹ‚ tylko dziewiÄ™ciu studentĂłw, z ktĂłrymi mieszkaĹ‚ w swojej uczelni. W tym okresie nie byĹ‚ ĹĽonaty. PosiadaĹ‚ pracownika, ktĂłry zajmowaĹ‚ siÄ™ sprawami domowymi. Po upĹ‚ywie roku, budowla w ktĂłrej mieĹ›ciĹ‚a siÄ™ szkoĹ‚a, byĹ‚a juĹĽ za maĹ‚a by pomieĹ›ciÄ‡ wszystkich chÄ™tnych do pobierania nauk u Kano. W zwiÄ…zku z tym przenieĹ›li siÄ™ do wiÄ™kszego miejsca. ZajÄ™cia byĹ‚y prowadzone w jednej z aulii instytutu literatury angielskiej, nauk politycznych i ekonomii, gdzie w miÄ™dzyczasie Jigoro Kano zostaĹ‚ dyrektorem. Dla Jigoro, Judo miaĹ‚o znaczenie edukacyjne i jego wiedza pedagogiczna na pewno mu w tym pomagaĹ‚a. StaraĹ‚ siÄ™ przekonaÄ‡ swoich podopiecznych, ĹĽe sztuka ta jest drogÄ… w ĹĽyciu, a nie tylko sposobem spÄ™dzania wolnego czasu. WprowadziĹ‚ pewnego rodzaju obietnice, ktĂłre jego uczniowie skĹ‚adali. Przyrzeczenia te stawiali oni nie swojemu mistrzowi, ale samym sobie. * Teraz, kiedy zdecydowaĹ‚em poĹ›wiÄ™ciÄ‡ siebie dla Judo, nie przestanÄ™ w ciÄ…gĹ‚ym treningu tej formy sztuki. * Nie zhaĹ„biÄ™ reputacji mojego Dojo poprzez moje osobiste zachowanie. * Nigdy nie ujawniÄ™ sekretĂłw ludziom z zewnÄ…trz, a takĹĽe nie wstÄ…pie do rzadnej innej szkoĹ‚y, chyba ĹĽe byĹ‚oby to absolutnie konieczne. * Nie bÄ™dÄ™ uczyĹ‚ Judo bez wczeĹ›niejszej konsultacji i otrzymania pozwolenia od mojego nauczyciela. * Przez resztÄ™ mojego ĹĽycia bÄ™dÄ™ przestrzegaĹ‚ zasad Kodokanu. Pomimo trudnoĹ›ci jakie napotykaĹ‚a z biegiem czasu, szkoĹ‚a mistrza Kano rozwijaĹ‚a siÄ™ szybko. ByĹ‚a dobrze znana w caĹ‚ym mieĹ›cie. Nieprzerwanie nie schodziĹ‚a z jÄ™zykĂłw ludzi, jako temat do tworzenia dziwnych historii. Plotki roznosiĹ‚y informacje o nowej koncepcji nauczania, stosowanej przez mistrza Jigoro. Hikosuke Totsuka, starszy staĹĽem nauczyciel Jujitsu, otworzyĹ‚ na nowo swojÄ… szkoĹ‚Ä™, ktĂłra wspĂłĹ‚zawodniczyĹ‚a z Kodokanem. W roku 1886 pod nadzorem Policji Tokijskiej, zorganizowano turniej Judo. Nie trudno siÄ™ domyĹ›leÄ‡, jakie emocje wywoĹ‚aĹ‚a ta impreza wĹ›rĂłd zwolennikĂłw szkĂłĹ‚ Kodokan i mistrza Totsuka. Turniej miaĹ‚ byĹ‚ bitwÄ… ostatecznÄ…. System, ktĂłry okazaĹ‚ by siÄ™ lepszy (skuteczniejszy), miaĹ‚ byÄ‡ wprowadzony do wszystkich szkĂłĹ‚ jako element edukacji. Obaj mistrzowie zdawali sobie sprawÄ™ jaka jest stawka. Do boju wysĹ‚ali po piÄ™tnastu swoich najlepszych podopiecznych. Kodokan okazaĹ‚ siÄ™ bezdyskusynym zwyciÄ™zcÄ… z wynikiem czternastu wygranych meczy i dwĂłch nierozstrzygniÄ™tych. Techniki Kodokanu zostaĹ‚y wprowadzone rĂłwnieĹĽ jako jedne z podstawowych elementĂłw nauczania w szkoĹ‚ach policyjnych. W roku 1889 Jigoro Kano opĂłĹ›ciĹ‚ JaponiÄ™ i wyruszyĹ‚ do Europy. ByĹ‚ ciekaw wschodniej metodyki nauczania (edukacji) a takĹĽe promowaÄ‡ swoje Judo, ktĂłre juz byĹ‚o w jego kraju obowiÄ…zkowym przedmiotem. W 1890 roku, zostaĹ‚ poproszony przez wĹ‚adze Marynarki Brytyjskiej, by przeprowadziĹ‚ pokaz dla grupy ich przedstawicieli. Widzowie byli pd wraĹĽeniem i z entuzjazem zostali pierwszymi ambasadorami Judo w Europie. W 1903 roku, jeden z najlepszych uczniĂłw Jigoro, zostaĹ‚ wysĹ‚any do Ameryki w celu otwarcia szkoĹ‚y. WĹ›rĂłd wizytatorĂłw, ktĂłrzy odwiedzili tÄ… szkoĹ‚Ä™, znalazĹ‚ siÄ™ nawet Prezydent USA, Theodore Roosvelt. W 1909 roku, Shihan Jigoro zajÄ…Ĺ‚ stanowisko w Komitecie Olimpijskim, ktĂłre zresztÄ… trzymaĹ‚ do samej Ĺ›mierci. OddziaĹ‚y Kodokanu na wschodzie, zaczÄ™to zakĹ‚Ä…daÄ‡ w 1938 roku. Na proĹ›bÄ™ Jigoro, profesor Koizumi wyruszyĹ‚ do Anglii i otworzyĹ‚ oddziaĹ‚ w Londynie (Budokai). Profesor Hanno Rhi pojechaĹ‚ do Niemiec, a stamtÄ…d do Szwajcarii. Profesor Kawaishi dostaĹ‚ za zadanie promowania Kodokanu we Francji, a takĹĽe reprezentowaÄ‡ Kodokan w Holandii. Jigoro Kano byĹ‚ juĹĽ jakĹĽe wielkim, szanowanym czĹ‚owiekiem. Nie poprzestawaĹ‚ jednak w swojej dziaĹ‚anoĹ›ci edukacyjnej i w roku 1932 daĹ‚ tego dowĂłd, obejmujÄ…c stanowisko Ministra Wychowania Fizycznego. W roku nastÄ™pnym pozwoliĹ‚ sobie na otwarcie nowego Kodokanu, w ktĂłrym moĹĽna go byĹ‚o spotkaÄ‡, nauczajÄ…cego na macie niemalĹĽe codziennie. Nauki swoje dawaĹ‚ prawie po kres swojego ĹĽycia. W 1938 roku Jigoro wziÄ…Ĺ‚ udziaĹ‚ w kongresie zorganizowanym w Cairo, traktujÄ…cym o nastÄ™pnych Igrzyskach Olipmijskich a zakoĹ„czonym triumfem dla wielkiego mistrza. Kolejne Igrzyska miaĹ‚y zostaÄ‡ zorganizowane w Japonii. Zadowolony z zakoĹ„czenia kongresu, wsiadĹ‚ na statek, majÄ…cy go zabraÄ‡ spowrotem do ojczyzny. BÄ™dÄ…c juĹĽ na pokĹ‚adzie byĹ‚ w stanie gorÄ…czkowym, wywoĹ‚anym grypÄ…, na ktĂłrÄ… zachorowaĹ‚. Nie byĹ‚ juĹĽ wystarczajÄ…co silny, by walczyÄ‡ z zapaleniem pĹ‚uc, ktĂłre wystÄ…piĹ‚o u niego 3 Maja, w wyniku choroby. Dnia nastÄ™pnego, tj. 4 Maja 1938, okoĹ‚o godziny 6:30 rano, mistrz Jigoro Kano odszedĹ‚ z naszego Ĺ›wiata w ciszy i spokoju. ZmarĹ‚ wielki czĹ‚owiek. ZapisaĹ‚ siÄ™ jednak na staĹ‚e w kartach historii, a takĹĽe w naszych sercach. Jigoro Kano, Prezentacja Judo Lukic Doł±czył: 21 Lip 2007Posty: 217Sk±d: Siewierz Wysłany: 2007-09-24, 22:13 PoniewaĹĽ nie wiele wiemy o Musashi Miyamoto ze wzglÄ™du na lata w ktorych ĹĽyĹ‚ tak o Bruce Lee znalazĹ‚em wyczerpujÄ…cÄ… biografie i opis jego dokonaĹ„: Bruce Lee (wĹ‚aĹ›ciwie Lee Jun Fan) urodziĹ‚ siÄ™ 27 listopada 1940 roku w San Francisko w Stanach Zjednoczonych. ByĹ‚ czwartym dzieckiem swoich rodzicĂłw. WedĹ‚ug chiĹ„skiego kalendarza rok 1940 byĹ‚ rokiem smoka. Z tego powodu Bruce otrzymaĹ‚ pĂłĹşniej przydomek su long co znaczy maĹ‚y smok. Jego rodzice byli Ĺ›piewakami operowymi. W Stanach powodziĹ‚o im siÄ™ kiepsko. Bruce miaĹ‚ zaledwie kilka lat kiedy zdecydowali siÄ™ wyjechaÄ‡ do Hongkongu. Tam ojciec otrzymaĹ‚ dobrÄ…, zgodna z jego aktorskim wyksztaĹ‚ceniem pracÄ™. WkrĂłtce caĹ‚a rodzina zamieszkaĹ‚a we wĹ‚asnym domu w luksusowej dzielnicy miasta. Bruce wychowywaĹ‚ siÄ™ w dobrobycie. On i caĹ‚e jego rodzeĹ„stwo uczyli siÄ™ w renomowanych szkoĹ‚ach. Jako szeĹ›ciolatek zagraĹ‚ w swoim pierwszym filmie pt. "Narodziny ludzkoĹ›ci", okazaĹ‚ siÄ™ on kiepski. Kolejny film "Kid Cheung" - "Dzieciak Cheung" nakrÄ™ciĹ‚ kiedy miaĹ‚ lat 8. Tym razem zdobyĹ‚ fanĂłw w caĹ‚ym Hongkongu. Jego ojciec byĹ‚ fanatykiem zdrowia i rozwoju duchowego. NamawiaĹ‚ Bruce'a by zaczÄ…Ĺ‚ Ä‡wiczyÄ‡ sztuki walki, jednak jego to nie interesowaĹ‚o - do czasu. Gdy miaĹ‚ 14 (lub 13) lat pewnego razu zostaĹ‚ pobity. Po tym incydencie sam zwrĂłciĹ‚ siÄ™ do przyjaciela rodziny - Yip Mana (wielkiego mistrza kung-fu) - aby nauczyĹ‚ go samoobrony. Pierwszym stylem jaki poznaĹ‚ Bruce byĹ‚ Wing Chun (lub Wing Tsun - dwa sposoby zapisu tej nazwy wynikajÄ… z problemĂłw przy translacji alfabetu chiĹ„skiego na angielski), poniewaĹĽ wĹ‚aĹ›nie jego uczyĹ‚ Yip Man. Gdy mĹ‚ody Bruce zaczÄ…Ĺ‚ trenowaÄ‡ zauwaĹĽyĹ‚ u siebie znacznÄ… poprawÄ™ koncentracji. Po pewnym czasie potrafiĹ‚ tak dobrze skupiaÄ‡ uwagÄ™ na wykonywanym Ä‡wiczeniu (bÄ…dĹş teĹĽ innej czynnoĹ›ci), iĹĽ staĹ‚ siÄ™ najlepszy niemal we wszystkim czym siÄ™ zajmowaĹ‚. Jego nauczyciel Yip Man zauwaĹĽyĹ‚ u niego talent. Nastawienie Bruce'a - ogromna chÄ™Ä‡ bycia najlepszym, poĹ›wiÄ™canie siÄ™ treningom, a przy tym brak zarozumiaĹ‚oĹ›ci - sprawiĹ‚o, ĹĽe jego nauczyciel staĹ‚ siÄ™ takĹĽe przyjacielem. Gdy miaĹ‚ kilkanaĹ›cie lat wstÄ…piĹ‚ do gangu mĹ‚odzieĹĽowego. Szybko zostaĹ‚ jego przywĂłdcÄ…. Nie robiĹ‚ tego dla pieniÄ™dzy (tych mu nie brakowaĹ‚o) lecz dla tego, ĹĽe bardzo lubiĹ‚ biÄ‡ siÄ™ na ulicach. Jedna z takich walk, ktĂłrÄ… stoczyĹ‚ z pretendentem do przywĂłdztwa w gangu na dachu piÄ™ciopiÄ™trowego budynku o maĹ‚o nie skoĹ„czyĹ‚a siÄ™ Ĺ›mierciÄ… jego i przeciwnika. Bruce byĹ‚ prawdziwym fanatykiem kung-fu. Ä†wiczyĹ‚ w kaĹĽdej wolnej chwili, nawet przy jedzeniu. PowtarzaĹ‚ do znudzenia, tysiÄ…ce razy (bez przesady) poszczegĂłlne elementy obrony i ataku. Koniecznie chciaĹ‚ byÄ‡ najlepszy. Predyspozycje fizyczne, ale przede wszystkim wieloletni, intensywny trening sprawiĹ‚y, ĹĽe byĹ‚. Po szkole podstawowej (czy jak to siÄ™ tam w Chinach nazywa) rodzice posĹ‚ali go do ekskluzywnego Saint Francis Xarier College, gdzie byĹ‚ juĹĽ prawdziwym idolem dla swych rĂłwieĹ›nikĂłw. MiaĹ‚ duĹĽe powodzenie u dziewczÄ…t. Treningi pociÄ…gaĹ‚y go bardziej niĹĽ nauka, jednak nie miaĹ‚ z niÄ… kĹ‚opotĂłw. ByĹ‚ bardzo ambitny, braĹ‚ udziaĹ‚ w wielu konkursach bokserskich i zawsze zwyciÄ™ĹĽaĹ‚. Zawsze i wszÄ™dzie musiaĹ‚ byÄ‡ najlepszy. Kolejnym jego filmem byĹ‚ melodramat "Orpham Ah Sam" (nie wiem co to znaczy). Film ten byĹ‚ oparty na jego wĹ‚asnej biografii, odniĂłsĹ‚ duĹĽy sukces i przysporzyĹ‚ Bruce'owi popularnoĹ›ci w caĹ‚ym Hongkongu. Obraz ten opowiadaĹ‚ o chĹ‚opaku, ktĂłry w pewnym momencie swojego dojrzewania (okresu trudnego dla wielu) stanÄ…Ĺ‚ przed nastÄ™pujÄ…cym wyborem: albo przynaleĹĽnoĹ›Ä‡ do gangu i uczestnictwo w ulicznych bijatykach, albo uczciwa nauka w szkole. Na koĹ„cu wybiera oczywiĹ›cie to drugie. Wiele lat pĂłĹşniej, w jednym z wywiadĂłw Bruce powiedziaĹ‚: "Gdybym nie zostaĹ‚ gwiazdorem filmowym, z pewnoĹ›ciÄ… byĹ‚bym gangsterem". W 1958 roku, majÄ…c osiemnaĹ›cie lat i dyplom ukoĹ„czenia szkoĹ‚y w kieszeni Bruce wyjeĹĽdĹĽa do miejsca swego urodzenia - San Francisco w USA, by rozpoczÄ…Ä‡ tam wielkÄ… karierÄ™ filmowÄ… (a moĹĽe by uciec przed konsekwencjami bycia mĹ‚odocianym gangsterem?). PoczÄ…tkowo mieszkaĹ‚ u przyjaciela ojca, Robbiego Chau. Po kilku miesiÄ…cach przeprowadziĹ‚ siÄ™ do Seattle i rozpoczÄ…Ĺ‚ studia filozoficzne. W nocy pracowaĹ‚ dorywczo jako kelner. Wtedy zaczyna uczyÄ‡ kung-fu, najpierw swoich przyjaciĂłĹ‚, potem wszystkich, ktĂłrzy mogÄ… zapĹ‚aciÄ‡ (potrzebowaĹ‚ pieniÄ™dzy na studia i przeĹĽycie, musiaĹ‚ jakoĹ› zarabiaÄ‡). W tamtych czasach ChiĹ„czycy nie chcieli uczyÄ‡ niechiĹ„czykĂłw, a pobieranie opĹ‚at za naukÄ™ byĹ‚o nie do pomyĹ›lenia. To mniej wiÄ™cej tak, jak gdyby u nas trzeba byĹ‚o pĹ‚aciÄ‡ za wstÄ™p do koĹ›cioĹ‚a albo lekcjÄ™ religii. Bruce uczyĹ‚ niechiĹ„czykĂłw i braĹ‚ za to pieniÄ…dze! Na uniwersytecie, na ktĂłrym studiowaĹ‚ poznaĹ‚ studentkÄ™ medycyny Linde Emery (AmerykankÄ™). NiedĹ‚ugo potem wziÄ…Ĺ‚ z niÄ… Ĺ›lub. PorzuciĹ‚ studia i otworzyĹ‚ wĹ‚asnÄ… szkoĹ‚Ä™ kung-fu o nazwie "Bruce Lee's Kung-Fu Instytute". ChiĹ„ska spoĹ‚ecznoĹ›Ä‡ Seattle dowiedziaĹ‚a siÄ™ o tym, ĹĽe uczy niechiĹ„czykĂłw. PrzysĹ‚ali do niego czĹ‚owieka, ktĂłry miaĹ‚ go zhaĹ„biÄ‡. PrzyszedĹ‚ i powiedziaĹ‚: "JeĹ›li mnie pokonasz, moĹĽesz uczyÄ‡ niechiĹ„czykĂłw. JeĹ›li ja wygram, zamkniesz szkoĹ‚Ä™" - wygraĹ‚ Bruce. Jednak nie przyszĹ‚o mu to Ĺ‚atwo. ZagraĹ‚ w filmie "Longstreet" - "DĹ‚uga ulica" i w serialu "Green hornet" - "Zielony szerszeĹ„". Ten drugi byĹ‚ caĹ‚kiem niezĹ‚y i dziÄ™ki temu szkoĹ‚a Bruce'a staĹ‚a siÄ™ sĹ‚awna. Ludzie walili tĹ‚umem. UczyĹ‚ Steve'a McQuinn'a i James'a Coburn'a. MĂłwiĹ‚: "To co robiÄ™ jest bardzo dochodowe. Ĺ»Ä…dam za dziesiÄ™Ä‡ godzin nauki 500 dolarĂłw i ludzie walÄ… tĹ‚umem. Podwajam cenÄ™ i takĹĽe przychodzÄ…. Nie miaĹ‚em pojÄ™cia jak wielu ludzi interesuje siÄ™ chiĹ„skÄ… sztukÄ… walki". Linda urodziĹ‚a mu dwĂłjkÄ™ dzieci: synka Brandona i cĂłreczkÄ™ Shanon. Tak mĂłwiĹ‚ o swym zwiÄ…zku z LindÄ…: "PamiÄ™tam pierwsze lata naszego maĹ‚ĹĽeĹ„stwa jako obĹ‚Ä™dnie szczÄ™Ĺ›liwe". Po sukcesie "Zielonego szerszenia" myĹ›laĹ‚, ĹĽe dostanie propozycje udziaĹ‚u w nastÄ™pnych filmach, jednak nikt go nie chciaĹ‚. Dopiero gdy wystÄ…piĹ‚ w programie telewizyjnym (o duĹĽej oglÄ…dalnoĹ›ci), w ktĂłrym poĹ‚amaĹ‚ kopniÄ™ciem cztery z piÄ™ciu desek zawieszonych na sznurach, jeden z szefĂłw wytwĂłrni filmowej w Hongkongu zaproponowaĹ‚ mu udziaĹ‚ w filmie "Big Boss" - "Wielki szef". Aby wziÄ…Ä‡ udziaĹ‚ w jego krÄ™ceniu Bruce musiaĹ‚ wrĂłciÄ‡ do Chin. Na poczÄ…tek dali mu drugoplanowÄ… rolÄ™, jednak po zrobieniu kilku pierwszych scen reĹĽyser byĹ‚ zachwycony Bruce'em i rozbudowaĹ‚ jego rolÄ™ do pierwszoplanowej. Film ten odniĂłsĹ‚ wielki sukces w caĹ‚ej Azji. Bruce stal siÄ™ bardzo popularny. NastÄ™pny obraz nosiĹ‚ tytuĹ‚ "Fist of fury" - "WĹ›ciekĹ‚a piÄ™Ĺ›Ä‡", a dosĹ‚ownie "PiÄ™Ĺ›Ä‡ wĹ›ciekĹ‚oĹ›ci". PobiĹ‚ on wszelkie rekordy kasowe. NastÄ™pnie byĹ‚ film "Way of the dragon" - "Droga smoka", nad ktĂłrym Bruce domagaĹ‚ siÄ™ peĹ‚nej kontroli. Sam go wyprodukowaĹ‚, wyreĹĽyserowaĹ‚ i zagraĹ‚ w nim. Potem byĹ‚o ich jeszcze kilkanaĹ›cie i kaĹĽdy zdobywaĹ‚ duĹĽe uznanie. Razem z tymi, w ktĂłrych wystÄ…piĹ‚ jako dziecko i tymi nakrÄ™conymi w Stanach byĹ‚o ich 18. Ostatnim jego filmem, ktĂłrego nie dokoĹ„czyĹ‚ z powodu Ĺ›mierci (jednak film ukazaĹ‚ siÄ™ na ekranach) byĹ‚ "Game of death" - "Gra Ĺ›mierci". Na planach zdjÄ™ciowych z udziaĹ‚em Bruce'a aktorzy walczyli naprawdÄ™ (oczywiĹ›cie wczeĹ›niej ustawiali choreografiÄ™ i nie uĹĽywali caĹ‚ej siĹ‚y w uderzeniach). Bruce prawie nigdy nie korzystaĹ‚ z pomocy kaskaderĂłw. Sam potrafiĹ‚ zagraÄ‡ wiÄ™kszoĹ›Ä‡ trudnych scen, gdyĹĽ byĹ‚ Ĺ›wietnie wygimnastykowany i zrÄ™czny. Bruce Lee stworzyĹ‚ swĂłj wĹ‚asny styl kung-fu. NazwaĹ‚ go Jeet Kune Do co w zaleĹĽnoĹ›ci od tĹ‚umaczenia oznacza Droga PrzechwytujÄ…cej PiÄ™Ĺ›ci, lub SposĂłb przechwycenia PiÄ™Ĺ›ci. Styl ten powstaĹ‚ z poĹ‚Ä…czenia wszystkich sposobĂłw walki, ktĂłrych uczyĹ‚ siÄ™ Bruce, a byĹ‚o tego sporo. RĂłĹĽne style kung-fu, wiele odmian boksu, jujitsu, aikido, kempo, taekwond-do (zwĹ‚aszcza w zakresie technik powietrznych) i rozmaite odmiany karate. A takĹĽe walkÄ™ broniÄ… np. nunchaku. UwaĹĽaĹ‚, ĹĽe bariery stylowe ograniczajÄ… go, wiÄ™c stworzyĹ‚ Jeet Kune Do, w ktĂłrym nie ma ĹĽadnych ograniczeĹ„. Ten sposĂłb walki okreĹ›lany jest czasem jako Â„styl bez styluÂ”. NapisaĹ‚ ksiÄ…ĹĽkÄ™ Â„Tao of Jeet Kune DoÂ”, jednak nigdy jej nie wydaĹ‚. Dopiero po jego Ĺ›mierci zrobiĹ‚a to jego ĹĽona. Oto przypuszczalna przyczyna jego Ĺ›mierci: W 1973 roku Bruce miaĹ‚ 32 lata i bardzo duĹĽo pracowaĹ‚. PrzyjacioĹ‚om mĂłwiĹ‚, ĹĽe jest zmÄ™czony. 20 lipca 1973 roku wieczorem przebywaĹ‚ u Betty Ting Pei (ktĂłra prawdopodobnie byĹ‚a jego kochankÄ…, ale to nie pewna informacja). OdczuwaĹ‚ silny bĂłl gĹ‚owy. WziÄ…Ĺ‚ Ĺ›rodek nasenny o dziaĹ‚aniu przeciwbĂłlowym, ktĂłry prawdopodobnie popiĹ‚ niewielkÄ… iloĹ›ciÄ… alkoholu. CzĂłĹ‚ siÄ™ coraz gorzej. O 22:30 Betty wezwaĹ‚a pogotowie. Do szpitala przewieziono go juĹĽ w stanie Ĺ›piÄ…czki. ZajÄ™li siÄ™ nim lekarze, jednak to nie pomogĹ‚o. 20 lipca 1973 roku o godzinie 23:22 stwierdzono zgon BruceÂ’a Lee. Po jego Ĺ›mierci opinia publiczna domagaĹ‚a siÄ™ opublikowania wynikĂłw sekcji zwĹ‚ok, czego nie zrobiono. Dlaczego? Istnieje podejrzenie, ĹĽe w ogĂłle jej nie wykonano. NagĹ‚a Ĺ›mierÄ‡ mĹ‚odego, zdrowego czĹ‚owieka jest dziwna, a mimo to Ĺ›ledztwo w tej sprawie przeprowadzono dopiero kilka miesiÄ™cy pĂłĹşniej i to pod silnym naciskiem opinii publicznej. Tak skoĹ„czyĹ‚a siÄ™ wielka droga maĹ‚ego smoka, jednak jego legenda jest nieĹ›miertelna i trwa do dziĹ›. Nigdy nie zdÄ…ĹĽyĹ‚ siÄ™ zestarzeÄ‡ i juĹĽ na zawsze pozostanie mĹ‚ody. Moim zdaniem byĹ‚ najgenialniejszym artystÄ… walki swoich czasĂłw. Nic mi nie wiadomo o tym czy ktoĹ› go kiedykolwiek pokonaĹ‚ w walce. Ale jednego jestem pewien - juĹĽ nigdy, nikt go nie pokona :-). Jeszcze raz zachÄ™cam do zamieszczania podobnych materiaĹ‚ow. W dziale inne sztuki walki jest tego troche, a jeszcze wiÄ™cej nie wymieniliĹ›my. MoĹĽna coĹ› wyszukaÄ‡ o ich tworcach. Temat ten bÄ™dzie bogaty w wiedze. Lukic Doł±czył: 21 Lip 2007Posty: 217Sk±d: Siewierz Wysłany: 2007-09-27, 09:08 Kogo jak kogo ale tego pana nie powinno tu zabraknÄ…Ä‡. Morihei Ueshiba (1883 - 1969) Morihei Ueshiba urodziĹ‚ siÄ™ w 1883 roku w Tanabe, w Japonii. Mimo, ĹĽe jego dziadek i ojciec byli znani ze swojej siĹ‚y, Morihei byĹ‚ bardzo sĹ‚abym i chorowitym dzieckiem. Jako mĹ‚ody chĹ‚opiec interesowaĹ‚ siÄ™ matematykÄ… i naukami przyrodniczymi, pochĹ‚aniaĹ‚ go rĂłwnieĹĽ buddyzm Shingon. Jego ojciec zaniepokojony jego wÄ…tĹ‚ym zdrowiem i tym, ĹĽe syn stanie siÄ™ molem ksiÄ…ĹĽkowym i niepoprawnym marzycielem zainspirowaĹ‚ go do uprawiania sztuk walki. Ueshiba trenowaĹ‚ u wielu znanych mistrzĂłw owych czasĂłw. UczyĹ‚ siÄ™ ju-jitsu w szkole Tenshin Shin'yo-Ryu i japoĹ„skiej szermierki w Shinkage-Ryu. Pierwsze treningi rozbudziĹ‚y w nim to, co byĹ‚o jego prawdziwym powoĹ‚aniem - ducha wojownika. Aby przeĹ‚amaÄ‡ swojÄ… chorowitÄ… naturÄ™ opracowywaĹ‚ najcieĹĽsze plany treningowe. SpÄ™dzaĹ‚ wiele czasu w gĂłrach, trenujÄ…c ciÄ™ĹĽkim mieczem, pracowaĹ‚ fizycznie na kutrach rybackich, chodziĹ‚ po gĂłrach noszÄ…c na plecach pielgrzymĂłw. Mimo niskiego wzrostu (157 cm) jego temperament pozwoliĹ‚ mu w koĹ„cu zrealizowaÄ‡ siÄ™ w armii - zostaĹ‚ przydzielony do rezerwy w pobliĹĽu Osaki. ChociaĹĽ warunki ĹĽycia w armii byĹ‚y trudne Ueshibie odpowiadaĹ‚o to i na ochotnika podejmowaĹ‚ siÄ™ najtrudniejszych i najbardziej uciÄ…ĹĽliwych zadaĹ„. Podczas dĹ‚ugich i ciÄ™ĹĽkich marszĂłw pomagaĹ‚ pozostajÄ…cym w tyle nieĹ›Ä‡ ciÄ™ĹĽki Ĺ‚adunek a i tak zawsze docieraĹ‚ jako pierwszy. Podczas pobytu w wojsku Morihei nauczyĹ‚ siÄ™ doskonale wĹ‚adaÄ‡ bagnetem i uzyskaĹ‚ sĹ‚awÄ™ niezwyciÄ™ĹĽonego. Podczas przepustek trenowaĹ‚ sztukÄ™ walki mieczem i wĹ‚ĂłczniÄ… a takĹĽe ju-jitsu u Masakatsu Nakai'a w Sakai - dzielnicy Osaki. W 1908 roku otrzymaĹ‚ licencjÄ™ instruktora Goto-Ha Yagyu-Ryu ju-jitsu. Kiedy wybuchĹ‚a wojna rosyjsko-japoĹ„ska Ueshiba nalegaĹ‚ by wysĹ‚ano go na front, jednak mimo, ĹĽe marzyĹ‚ o prawdziwym boju, dziÄ™ki wstawiennictwu swego ojca nie braĹ‚ udziaĹ‚u w bezpoĹ›redniej walce. WrĂłciĹ‚ z MandĹĽurii bez szwanku. Jego entuzjazm zauwaĹĽono, i zaproponowano mu wstÄ…pienie do Akademii Wojskowej, jednak jego ojciec sprzeciwiĹ‚ siÄ™ temu. Morihei zostaĹ‚ wiÄ™c zwolniony z wojska i wrĂłciĹ‚ do Tanabe. Morihei choÄ‡ niewiarygodnie silny, byĹ‚ wraĹĽliwym czĹ‚owiekiem i szukaĹ‚ w ĹĽyciu czegoĹ›, czemu mĂłgĹ‚by siÄ™ poĹ›wiÄ™ciÄ‡. Wiele medytowaĹ‚ i znikaĹ‚ na caĹ‚e dnie. Otrzymawszy certyfikat buddyzmu Shingon poĹ›wiÄ™caĹ‚ siÄ™ praktyce. Ojciec zaniepokojony jego psychikÄ…, wybudowaĹ‚ salÄ™ treningowÄ… i zachÄ™ciĹ‚ syna do treningĂłw. Jego mistrz Kumakusu Minakata, niezwykle wyksztaĹ‚cony, o szerokich horyzontach, zainspirowaĹ‚ go ponownie do dziaĹ‚aĹ„ protestacyjnych - tym razem na rzecz kultury regionu. Ich akcja przyniosĹ‚a rezultaty i Ueshiba poczuĹ‚, ĹĽe doskonale realizuje siÄ™ w walce o sĹ‚usznÄ… sprawÄ™, stawiajÄ…c sobie wyĹĽsze cele. Jako jeden z pierwszych pionierĂłw wyjechaĹ‚ na najdalej wysunietÄ… na pĂłĹ‚noc wyspÄ™ Japonii - Hokkaido. Nie zaprzestaĹ‚ swoich praktyk religijnych i kontynuowaĹ‚ trening sztuk walki. KÄ…paĹ‚ siÄ™ w lodowatej wodzie, Ĺ›cinaĹ‚ olbrzymie pnie drzew specjalnie obciÄ…ĹĽonÄ… siekierÄ…, braĹ‚ udziaĹ‚ w walkach sumo i w turniejach walki na drewniane bagnety. Jego siĹ‚a i wyczyny nie miaĹ‚y sobie rĂłwnych do czasu gdy spotkaĹ‚ Sokaku TakedÄ™, mistrza Daito-Ryu aikijitsu. Sokaku Takeda byĹ‚ w swoich czasach najwiÄ™kszym mistrzem sztuk walki. ByĹ‚ potomkiem szlachetnej rodziny samurajĂłw i swoje umiejÄ™tnoĹ›ci zdobywaĹ‚ w bezpoĹ›redniej walce, w dojo i na ulicy. Po upadku feudalnego systemu w Japonii, jaki miaĹ‚ miejsce w 1868 roku, Takeda nie chciaĹ‚ pogodziÄ‡ siÄ™ z nowym porzÄ…dkiem. RozpoczÄ…Ĺ‚ podrĂłĹĽ po Japonii by mierzyÄ‡ siÄ™ z kaĹĽdym kto stanie na jego drodze. ByĹ‚ na Kyushu i na Okinawie, gdzie toczyĹ‚ pojedynki z karatekami na Ĺ›mierÄ‡ i ĹĽycie. Jednym z gĹ‚Ăłwnych mistrzĂłw Takedy byĹ‚ Tanomo Saigo, od ktĂłrego nauczyĹ‚ siÄ™ "oshiki-uchi", tajemnych technik klanu Aizu, ktĂłre stanowiĹ‚y najistotniejszy element Daito-Ryu aikijitsu. Takeda byĹ‚ bardzo trudnym i wymagajÄ…cym nauczycielem. Kiedy Ueshiba zobaczyĹ‚ go w walce, zachwycony od razu zapisaĹ‚ siÄ™ na kurs. Nadzwyczajne umiejÄ™tnoĹ›ci Takeda zawdziÄ™czaĹ‚ doskonaĹ‚ej technice, koordynacji, opanowaniu umysĹ‚u i energii oddechu, ktĂłra byĹ‚a kluczem do niewyczerpanych zasobow siĹ‚y. Od tego czasu Ueshiba trenowaĹ‚ z TakedÄ… tak czÄ™sto, jak to byĹ‚o moĹĽliwe, towarzyszÄ…c mu nawet w podrĂłĹĽach. CzÄ™sto goĹ›ciĹ‚ go w swoim domu i sĹ‚uĹĽyĹ‚ mu jak tylko mĂłgĹ‚, w zamian za co otrzymywaĹ‚ od niego prywatne lekcje. Jak siÄ™ pĂłĹşniej okazaĹ‚o byĹ‚y one bezcenne. W 1919 roku Ueshiba otrzymaĹ‚ wiadomoĹ›Ä‡ o chorobie ojca. OddaĹ‚ swĂłj dom Takedzie, sprzedaĹ‚ majÄ…tek i na zawsze opuĹ›ciĹ‚ Hokkaido. W poszukiwaniu cudu, ktĂłry mĂłgĹ‚by uratowaÄ‡ ĹĽycie ojca, odwiedziĹ‚ Ayabe, gdzie spotkaĹ‚ Onisaburo Deguchiego (1871-1947). Deguchi byĹ‚ przywĂłdcÄ… jednej z nowych religii jakie powstaĹ‚y w okresie wstrzÄ…sĂłw politycznych w Japonii koĹ„ca XIX wieku. Jego religia cechowaĹ‚a siÄ™ przesadnym kwiecistym stylem, wierzyĹ‚a w proroctwa i braĹ‚a sobie za cel stworzenie raju na ziemi. Ueshiba zostaĹ‚ kilka dni w Ayabe, studiujÄ…c Omoto-kyo, ktĂłre zafascynowaĹ‚o go do gĹ‚Ä™bi. Jednak i to nie zapobiegĹ‚o Ĺ›mierci ojca. W ĹĽalu po jego stracie, Ueshiba trenowaĹ‚ tak intensywnie, ĹĽe zainteresowaĹ‚a siÄ™ nim policja. Inni widzieli w nim szaleĹ„ca. Kiedy opanowaĹ‚ swĂłj ĹĽal, oznajmiĹ‚ bliskim ĹĽe wyjeĹĽdĹĽa do Ayabe by przystÄ…piÄ‡ do Omoto-kyo. Deguchi wierzyĹ‚, ĹĽe celem Ueshiby jest odkrycie przed Ĺ›wiatem prawdziwej istoty sztuk walki. Na terenie siedziby Omoto-kyo, zbudowano dojo a wyznawcy rozpoczÄ™li treningi pod kierunkiem trzydziestoletniego Ueshiby. W 1922 roku na zaproszenie Ueshiby w Ayabe pojawiĹ‚ siÄ™ Sokaku Takeda i przez cztery miesiÄ…ce nauczaĹ‚ Daito-Ryu aikijitsu. Takeda nie ukrywaĹ‚ swojej pogardy dla wiary Omoto-kyo, podobnie Deguchi paĹ‚aĹ‚ do niego niechÄ™ciÄ…. Ueshiba poĹ›wiÄ™caĹ‚ wiele czasu na treningi z mieczem i wĹ‚ĂłczniÄ…, a oprĂłcz tego pracowaĹ‚ uprawiajÄ…c ogrody, tak wiÄ™c dzieĹ„ rozpoczynaĹ‚ o 3 nad ranem. W 1922 roku Deguchi wraz z UeshibÄ… wybrali siÄ™ w ryzykownÄ… podrĂłĹĽ do serca Azji. Uporczywie szukajÄ…cy szczÄ™Ĺ›cia Deguchi pragnÄ…Ĺ‚ stworzyÄ‡ "Niebo na Ziemi". Nieco dziecinna, polityczno-misjonarska wyprawa do Mongolii skoĹ„czyĹ‚a siÄ™ caĹ‚kowitym fiaskiem a byĹ‚y szintoista i Ueshiba w ostatniej chwili zostali internowani do Japonii, cudem ratujÄ…c swoje ĹĽycie. Podczas wÄ™drowki Ueshiba czÄ™sto stawaĹ‚ do walki na Ĺ›mierÄ‡ i ĹĽycie z bandytami. Po powrocie Ä‡wiczyĹ‚ intensywniej niĹĽ kiedykolwiek. DaĹ‚ swoim uczniom prawdziwe miecze i kazaĹ‚ im prĂłbowaÄ‡ go zabiÄ‡. Wszyscy odczuwali w jego pobliĹĽu wielkÄ… moc. W czasie jednego z pojedynkĂłw, podczas ktĂłrego Ueshiba stanÄ…Ĺ‚ na przeciw uzbrojonego w miecz przeciwnika, z zadziwiajÄ…cÄ… sprawnoĹ›ciÄ… zdoĹ‚aĹ‚ uniknÄ…Ä‡ wszystkich jego ciÄ™Ä‡. Po tym zdarzeniu nastÄ…piĹ‚a w jego umyĹ›le przemiana, ktĂłra zaowocowaĹ‚a pojawieniem siÄ™ wielu ponadnaturalnych wĹ‚aĹ›ciwoĹ›ci - odtÄ…d umiaĹ‚ przewidzieÄ‡ atak zanim jeszcze zostaĹ‚ wyprowadzony, dysponowaĹ‚ rĂłwnieĹĽ niespotykanÄ… siĹ‚Ä…. Wielu ze sĹ‚awnych mistrzĂłw sztuk walki owych czasĂłw usĹ‚yszawszy o geniuszu z Ayabe pragnÄ™Ĺ‚o spotkaÄ‡ go osobiĹ›cie. Scenariusz zawsze wyglÄ…daĹ‚ tak samo. Ueshiba prosiĹ‚ goĹ›cia o zaatakowanie go w dowolny sposĂłb, po czym delikwent po dĹ‚ugim locie, lÄ…dowaĹ‚ na ziemi. Nigdy nie potrafiĹ‚ wĂłwczas oceniÄ‡ w jaki sposĂłb zostaĹ‚ rzucony, jak przyĹ‚oĹĽona byĹ‚a siĹ‚a, czy trwaĹ‚o to krĂłtko czy dĹ‚ugo. Ueshiba zaĹ› Ĺ›miaĹ‚ siÄ™ i ĹĽartowaĹ‚. KaĹĽdorazowy pokaz koĹ„czyĹ‚ siÄ™ przeprosinami i proĹ›bÄ… o przyjÄ™cie na ucznia. Ueshiba przeprowadziĹ‚ siÄ™ do Tokio. SĹ‚awa wielkiego mistrza dotarĹ‚a rĂłwnieĹĽ do elitarnych kĂłĹ‚ wĹ‚adzy. W krĂłtkim czasie zdoĹ‚aĹ‚ on zgromadziÄ‡ wokĂłĹ‚ siebie wielu zwolennikĂłw wĹ›rĂłd wojskowych i bogatych mecenasĂłw. Pewnego razu w bazie wojskowej przyjÄ…Ĺ‚ wyzwanie caĹ‚ego plutonu i wszystkich powaliĹ‚ na ziemiÄ™. Nikt zaĹ› nie zdoĹ‚aĹ‚ go pojmaÄ‡ ani uderzyÄ‡. Na treningi zgĹ‚aszaĹ‚o siÄ™ coraz wiÄ™cej chÄ™tnych. SĹ‚awa mistrza rosĹ‚a takĹĽe dziÄ™ki uczniom Ueshiby. TrenowaĹ‚o u niego wielu judokĂłw ze szkoĹ‚y Kodokan. Sam twĂłrca Kodokanu - Jigoro Kano - powiedziaĹ‚ po obejrzeniu pokazu aikido - "Oto moja idealna sztuka walki - prawdziwe judo". W doskonaĹ‚y sposĂłb sztuka walki Morihei Ueshiby realizowaĹ‚a motto Kodokanu - "Kiedy nadchodzi twĂłj przeciwnik przywitaj go, kiedy odchodzi pozwĂłl mu podÄ…ĹĽyÄ‡ swojÄ… drogÄ…." MoĹĽna byĹ‚o usĹ‚yszeÄ‡ wiele historii o tym, jak o wiele mniejsze i sĹ‚absze kobiety trenujÄ…ce aikido, nie dawaĹ‚y ĹĽadnych szans mÄ™ĹĽczyznom. Wielu karatekĂłw i zawodnikĂłw sumo rĂłwnieĹĽ pragnÄ™Ĺ‚o rozpoczÄ…Ä‡ trening aikido po przeĹĽyciu osobistej lekcji u wielkiego mistrza. Ueshiba zostaĹ‚ nauczycielem sztuk walki dla elity kraju. UczyĹ‚ w najwaĹĽniejszych akademiach wojskowych w Tokio, a takĹĽe na dworze cesarskim. CzÄ™sto bywaĹ‚ w Osace aby szkoliÄ‡ oficerĂłw policji i wojskowych. W 1938 roku Morihei Ueshiba zostaĹ‚ uznany za najbardziej zasĹ‚uĹĽonego instruktora budo w Japonii. Kiedy wybuchĹ‚a II Wojna Ĺšwiatowa Morihei piastowaĹ‚ wysokie funkcje rzÄ…dowe. Nie mĂłgĹ‚ pogodziÄ‡ siÄ™ z brutalnoĹ›ciÄ… i ignorancjÄ… armii. W 1942 roku pod pretekstem choroby zrezygnowaĹ‚ ze wszystkich stanowisk i schroniĹ‚ siÄ™ na swojej farmie w Iwama, gdzie podjÄ…Ĺ‚ gĹ‚Ä™bokie studia nad istotÄ… sztuk walki. PrzeĹ‚om jaki dokonaĹ‚ siÄ™ wĂłwczas w aikido byĹ‚ na tyle wyraĹşny, ĹĽe wspĂłĹ‚czeĹ›nie rozrĂłĹĽnia siÄ™ szkoĹ‚y prowadzone przez uczniĂłw Ueshiby, ktĂłrzy uczyli siÄ™ u niego przed wojnÄ… i tych ktĂłrzy rozpoczÄ™li treningi pĂłĹşniej. Kiedy wojna skoĹ„czyĹ‚a siÄ™, wyniszczona i zdruzgotana Japonia miaĹ‚a otrzymaÄ‡ nowÄ… wizjÄ™ sztuki walki - aikido - ktĂłra ma sĹ‚uĹĽyÄ‡ dobru ciaĹ‚a i umysĹ‚u, wspierajÄ…c i sprzyjajÄ…c ĹĽyciu zamiast je niszczyÄ‡. Tak jak przed wojnÄ… lata ĹĽycia Morihei byĹ‚y burzliwe i peĹ‚ne napiÄ™Ä‡, tak pĂłĹşniej jego ĹĽycie byĹ‚o nadzwyczaj spokojne - poĹ›wiÄ™ciĹ‚ je treningom, medytacjom i studiowaniu. Bardzo lubiĹ‚ podrĂłĹĽowaÄ‡ i wiele radoĹ›ci sprawiaĹ‚o mu odwiedzanie rĂłĹĽnych dojo na terenie caĹ‚ej Japonii. U kresu ĹĽycia nawet ciÄ™ĹĽko chory, potrafiĹ‚ wykorzystaÄ‡ swe nieprawdopodobne moce. Mistrz odszedĹ‚ w wieku 86 lat w 1969 roku. Ostatnie jego sĹ‚owa skierowane do uczniĂłw brzmiaĹ‚y: "Aikido sĹ‚uĹĽy caĹ‚emu Ĺ›wiatu. Nie wolno uĹĽywaÄ‡ go do egoistycznych ani destrukcyjnych celĂłw. Trenujcie dla dobra wszystkich." Sebastian ?liwi?ski AdministratorSensei SSWS Doł±czył: 12 Lip 2007Posty: 1430Sk±d: Bytom Wysłany: 2007-09-29, 17:53 Ĺooo maaaj gadddd ........ Panowie jesteĹ›cie niesamowici - ciekawe kto jeszcze oprĂłcz was przeczytaĹ‚ w caĹ‚oĹ›ci te posty, a myĹ›lÄ™ nawet, ĹĽe wy sami teĹĽ nie poprostu uĹĽyliĹ›cie tajemnych "key sygnals" ctrl+C i ctrl+V MyĹ›lÄ™,ĹĽe takie ĹĽyciorysy czytaĹ‚ kaĹĽdy kto zaczynaĹ‚ przygodÄ™ z Aikido. Ale sÄ™k tkwi w tym, ĹĽe przytaczacie tu mistrzĂłw, ktĂłrych mĹ‚odzieĹĽ moĹĽe nie znaÄ‡. Dlatego ja postanowiÄ™ zejĹ›Ä‡ trochÄ™ na ziemiÄ™ i spytaÄ‡ siÄ™ czy sĹ‚yszeliĹ›cie kiedyĹ› o takich panach ? Olivier Gruner Bolo Young Frank Duxe Lila Brada Bo o Chaku Norrisie to chyba sĹ‚yszeliĹ›cie ? Te nazwiska nawet jak wam nic nie mĂłwiÄ… to sÄ… dla wiÄ™kszoĹ›ci znane - gwarantuje !!!! Oss Lukic Doł±czył: 21 Lip 2007Posty: 217Sk±d: Siewierz Wysłany: 2007-09-29, 20:37 Ten temat zamieĹ›ciĹ‚em w celu waĹĽne czy ktoĹ› to skopiuje z innej strony czy sam musi siÄ™ to tyczyÄ‡ tylko i wyĹ‚Ä…cznie moĹĽe jeĹĽeli ktoĹ› nie zna tej postaci zainteresuje siÄ™ sztukÄ… walki, zainspiruje go i wtedy kto wie..... A zapewniam ciÄ™ ĹĽe czytaĹ‚em wszystkie;) O postaciach ktore wymieniĹ‚eĹ› znam tylko dwie Sebastian ?liwi?ski AdministratorSensei SSWS Doł±czył: 12 Lip 2007Posty: 1430Sk±d: Bytom Wysłany: 2007-09-30, 11:43 Pewnie tych dwĂłch PanĂłw Bolo Young Frank Duxe co ? Oss Lukic Doł±czył: 21 Lip 2007Posty: 217Sk±d: Siewierz Wysłany: 2007-09-30, 19:25 Zgadza siÄ™ ale z tych dwoch panow podziwiam bardzo Franka Bolo jest dla mnie spoko Admin Doł±czył: 11 Lip 2007Posty: 410Sk±d: polska Wysłany: 2007-10-22, 21:08 MoĹĽe ktoĹ› napisaĹ‚by coĹ› wiÄ™cej o Bolo ?! Ten goĹ›Ä‡ jest naprawdÄ™ niezĹ‚y... Podobno jak graĹ‚ w Krwawym sporcie miaĹ‚ ok. 55 lat. To robi wraĹĽenie. Lukic Doł±czył: 21 Lip 2007Posty: 217Sk±d: Siewierz Wysłany: 2007-10-28, 14:03 Tyle o Bolo znalazĹ‚em ur. w Kantonie, w Chinach Styl walki: tai-chi chuan BIOGRAFIA: NaprawdÄ™ nazywa siÄ™ Yang Sze. Zanim trafiĹ‚ do Ĺ›wiata filmu byĹ‚ zwyciÄ™zcÄ… wielu zawodĂłw kulturystycznych w Hongkongu ( m. in. "Mr. Hong Kong" ). MoĹĽe dziwiÄ‡, ĹĽe przy swojej budowie fizycznej uprawiaĹ‚ jeden z "najdelikatniejszych" stylĂłw kung-fu, mianowicie tai-chi. ByĹ‚ uczniem Bruce'a Lee - to dziÄ™li niemu dostaĹ‚ rolÄ™ w swoim pierwszym ( a Bruce'a ostatnim ) filmie "WejĹ›cie Smoka" ( "Enter the Dragon" ) jako Bolo, przeraĹĽajÄ…cy przeciwnik pozytywnych bohaterĂłw. Od tego momentu staĹ‚ siÄ™ "etatowym" czarnym charakterem w azjatyckich filmach akcji. ZdobyĹ‚ zresztÄ… duĹĽÄ… popularnoĹ›Ä‡ zyskujÄ…c liczne przydomki, takie jak "Ĺamacz KoĹ›ci", "SiĹ‚a niszczÄ…ca wszystko i wszystkich", "Bestia Wschodu" czy wreszcie "ChiĹ„ski Herkules" ( od tytuĹ‚u jednego z gĹ‚oĹ›niejszych jego filmĂłw ). Gdy Sze zaczÄ…Ĺ‚ karierÄ™ w Hollywood, produceĹ„ci zasugerowali zmianÄ™ imienia na Bolo, gdyĹĽ jedynym znanym wĂłwczas amerykanom filmem Sze byĹ‚o "WejĹ›cie Smoka". PierwszÄ… znaczÄ…cÄ… rolÄ… byĹ‚ oczywiĹ›cie "Krwawy sport" ( "Bloodsport" ) gdzie jako demoniczny Chong Li daĹ‚ niezĹ‚y wycisk Van Dammowi. Od tego momentu zaczÄ…Ĺ‚ krÄ™ciÄ‡ film za filmem. WystÄ™powaĹ‚ m. in. z CynthiÄ… Rothrock i Billy Blanksem. Bolo sĹ‚abo zna angielski, dlatego jego kwestie ograniczajÄ… siÄ™ zazwyczaj do kilku zdaĹ„. Pasuje to jednak do jego ekranowego image'u - milczÄ…cego, bezwzglÄ™dnego mordercy ( choÄ‡ zdarzajÄ… siÄ™ wyjÄ…tki: np. "WspĂłĹ‚czesny gladiator" gdzie Bolo byĹ‚ tym "dobrym" ) CHARAKTERYSTYKA: Jak wyglÄ…da i jak walczy Bolo wie chyba kaĹĽdy. W powietrzu bryzga posoka, chrzÄ™szczÄ… Ĺ‚amane koĹ›ci a przeciwnicy krzyczÄ… do reĹĽysera: "CiÄ™cie! CiÄ™cie!" KopniÄ™cia z obrotu? Wyskoki? A po co? Bolo nie musi siÄ™ wysilaÄ‡ - jeden, dwa ciosy i po sprawie. FILMOGRAFIA ( wybrana ): Tiger Claws 2 ( "Pazur tygrysa 2" ) (1995) Shootfighter 2 (1995) 2000 (1993) Shootfighter: Fight to the Death ( "Shootfighter: WspĂłĹ‚czesny gladiator" ) (1992) Fearless Tiger ( "Nieustraszony tygrys" ) (1992) Tiger Claws ( "Pazur tygrysa" ) (1992) Iron Heart ( "Ĺ»elazne serce" ) (1991) Double Impact ( "PodwĂłjne uderzenie" ) Breathing Fire (1990) Bloodfight ( "Krwawa walka" ) (1989) Bloodsport ( "Krwawy sport" ) (1989) Young Dragon (1977) Bolo (1977) Chinese Hercules ( "ChiĹ„ski Herkules" ) (1973) Enter the Dragon ( "WejĹ›cie smoka" ) (1973) Soto-Deshi Doł±czył: 02 Lis 2008Posty: 5Sk±d: TG Wysłany: 2008-11-02, 16:34 Gichin_Funakoshi : Bodhidharma : michalm Doł±czył: 05 PaĽ 2008Posty: 478Sk±d: Siemonia Wysłany: 2009-12-02, 14:40 Taka maĹ‚a ciekawostka Musicie zjechac na dĂłĹ‚ linkowanej strony do czÄ™Ĺ›ci pod tytulem FRANK DUX w KRWAWYM SPORCIE [/code] Sebastian ?liwi?ski AdministratorSensei SSWS Doł±czył: 12 Lip 2007Posty: 1430Sk±d: Bytom Wysłany: 2009-12-02, 15:24 WiedziaĹ‚em o tym odkÄ…d pierwszy raz widziaĹ‚em ten film - miaĹ‚em wiele zdjÄ™Ä‡ Duxa z jego walk i zawodĂłw. Szkoda , ĹĽe nie ma filmĂłw prezentujÄ…cych jego techniki - byĹ‚ niesamowity ! Oss michalm Doł±czył: 05 PaĽ 2008Posty: 478Sk±d: Siemonia Wysłany: 2011-02-06, 08:33 Marek Piotrowski ZnalazĹ‚o siÄ™ gdzie indziej ale powinno byÄ‡ wĹ‚aĹ›nie tu Tak orzekĹ‚ Sensei. Tak bÄ™dzie. Wy¶wietl posty z ostatnich: Mistrz Leszek Drewniak 5 dan (1951-2007) nauczyciel soke Ryszarda Murata 10 dan oraz niektóre mało znane i sensacyjne kwestie Jednym z najwybitniejszych polskich mistrzów karate, a równocześnie głównym nauczycielem karate założyciela stylu Karate Tsunami i prezesa naszej Federacji soke Ryszarda Murata 10 dan był Leszek Drewniak, zamieszkały w Warszawie. Leszek Drewniak, którego sylwetkę tu przedstawimy, był mistrzem stylu Karate Shotokan, z którego był bardzo dumny. Leszek Drewniak z Warszawy i Andrzej Drewniak z Krakowa to zupełnie inne osoby o przeciwnych umiejętnościach, zasługach i relacjach Mapa miejsc zamieszkania obu Drewniaków oraz znaki trzech stylów karate: Kyokushin, Shotokan i Tsunami. Prawdziwego mistrza karate Leszka Drewniaka nie należy mylić – co niestety było i jest nagminnie czynione przez niezorientowanych - z inną osobą o tym samym nazwisku, Andrzejem Drewniakiem z Krakowa, reprezentującym styl Karate Kyokushin. Leszek Drewniak zawsze podkreślał, że jego największą osobistą tragedią jest właśnie fakt, iż wspomniana osoba z Krakowa nosi to samo nazwisko i z tego powodu są oni powszechnie myleni. Leszek Drewniak miał jak najgorsze mniemanie o swym imienniku Andrzeju Drewniaku, uważając go za pierwotną przyczynę wielu negatywnych zjawisk nękających sztuki walki w Polsce do dziś, w tym szczególnie "metod treningowych" powodujących utratę zdrowia i życia przez szereg osób ćwiczących styl Kyokushin. Na potwierdzenie tego przytaczamy dwa z wielu dokumentów na ten temat: fragment pisemnego wniosku Polskiego Związku Karate, podpisanego przez Leszka Drewniaka, w którym "wnioskuje o wydanie zakazu ćwiczenia stylu Kyokushinkai w Polsce jako szczególnie niebezpiecznego społecznie kierunku w Karate", fragment wypowiedzi Leszka Drewniaka w czasopiśmie "Komandos", w której ocenia między innymi swego krakowskiego imiennika jako "marionetkę" i "osobę nieposiadającą własnego zdania ani odpowiednich kompetencji". Przywołany fragment Protokołu Polskiego Związku Karate w sprawie śmierci jednego z ćwiczących styl Kyokushin (w trakcie przygotowań do "egzaminu", jaki miał przeprowadzić przywódca tego stylu Andrzej Drewniak) 26 lutego 1982 roku "Zespołu w składzie: Leszek Drewniak – Kierownik Wyszkolenia PZ Karate Jacek Grochowski – Sekretarz Generalny PZ Karate". W Protokole tym – jak to gołym okiem widać - najwyżsi rangą przedstawiciele Polskiego Związku Karate napisali: "Styl Kyokushinkai jest wzorem przeszczepiania jak najgorszych wzorów szowinistycznych z gruntu japońskiego na polski. Proponowany przez styl Kyokushinkai model poddania jednemu człowiekowi /instruktor, starszy stopniem/ oraz uhonorowanie okrucieństwa i przemocy wobec osób stojących niżej w hierarchii stopni szkolnych stoi w sprzeczności z humanistycznymi aspektami kultury fizycznej w Polsce. Wniosek ostateczny Zespołu Zespół wnioskuje o wydanie zakazu ćwiczenia stylu Kyokushinkai w Polsce jako szczególnie niebezpiecznego społecznie kierunku w Karate." Wyjaśnienie: sylwetka Leszka Drewniaka jest przedstawiona w niniejszym artykule i w związku z tym nie ma potrzeby udowadniania jego kompetencji. Drugi członek wspomnianego Zespołu PZKarate – Jacek Grochowski z Warszawy posiadał tak samo wysokie kwalifikacje w zakresie znajomości sprawy – stylu Karate Kyokushin oraz "aktywności" Andrzeja Drewniaka. Jacek Grochowski był bowiem jednym z głównych polskich instruktorów stylu Kyokushin, zastępcą Andrzeja Drewniaka w tym stylu w Polsce, a także współzałożycielem i sekretarzem generalnym Polskiego Związku Karate. Fotografia z najnowszego okresu: Jacek Grochowski (od prawej) i Ryszard Murat, Warszawa 15 lutego 2011 roku. Fot. Daniel Bogusz 5 dan. Przywołany fragment wypowiedzi mistrza Leszka Drewniaka w czasopiśmie "Komandos", w której ocenia między innymi swego krakowskiego imiennika jako "marionetkę" i "osobę nieposiadającą własnego zdania ani odpowiednich kompetencji" oraz ujawnia przyczyny swego odejścia z Polskiego Związku Karate. Artykuł "Diabeł wśród komandosów" w czasopiśmie "Komandos" 4/2007. Słynna fotografia, przedstawiająca jak Andrzej Drewniak stosuje 'test twardości' kopiąc w jądra jednego z ćwiczących styl Kyokushin, któremu wcześniej nakazał stać nieruchomo (ponieważ w przeciwnym przypadku – jak twierdzą znawcy – nie byłby w stanie go trafić). Andrzej Drewniak latami wmawiał ćwiczącym styl Kyokushin, że właśnie takie "testy twardości" (i maksymalne zmęczenie wskutek wykonywania pompek na treningach) są głównym dowodem "mistrzostwa w karate". Fotografia ta opublikowana została w artykule Ryszarda Murata „ESENCJA KYOKUSHINKAI – kopanie w jądra” w czasopiśmie „Czarny Pas” nr 3 w roku 1990. Autorem fotografii jest znana reporterka sportowa Maja Sokołowska-Michalska, a wykonała ją na treningu w Warszawie, zorganizowanym przez wspomnianego Jacka Grochowskiego. Przybyły z Krakowa "mistrz" Andrzej Drewniak przeprowadzał w ten sposób "egzaminy". Za opublikowanie tego artykułu oraz program w TVP Drewniak wytoczył proces sądowy soke Ryszardowi Murat, w trakcie którego (choć wynajął aż dwóch adwokatów) maksymalnie skompromitował się, a w następstwie państwowe władze sportowe zakazały mu stosowania tych 'testów twardości'. Drewniak natomiast – kłamiąc w żywe oczy i zaprzeczając oczywistym faktom – głosił uporczywie, że rzekomo wygrał ten proces, dopuszczając się przy tym karalnej manipulacji. Krótki zarys działalności Leszka Drewniaka Leszek Drewniak urodził się 12 lutego 1951 roku. Jego ojciec był w czasie okupacji dowódcą partyzanckim na Wołyniu (struktury Armii Krajowej), a potem szefem Służby Weterynaryjnej Ludowego Wojska Polskiego (zmarł w 1973 roku). Wstęp do artykułu "Diabeł wśród komandosów" w czasopiśmie "Komandos" 4/2007, o prawdziwym legendarnym mistrzu karate Leszku Drewniaku. Leszek Drewniak był jedną z pierwszych osób w Polsce, które w sposób systematyczny zaczęły uprawiać karate (od 1967 roku). Jako pierwszy człowiek w Polsce (wraz z Markiem Stefaniakiem) w 1972 roku uzyskał w karate mistrzowski stopień 1 dan. Ostatecznie zdobył wysoki stopień mistrzowski 5 dan. Leszek Drewniak był organizatorem szeregu sekcji karate w Warszawie i prowadził w nich zajęcia. Już w latach 1970-tych jednym z jego najbliższych uczniów i współpracowników był późniejszy założyciel Karate Tsunami Ryszard Murat. Zresztą mistrz Leszek Drewniak był konsultantem soke Ryszarda Murata w dziele tworzenia w 1979 roku Karate Tsunami, zachęcał go do tego, udzielał rad i pomagał pod względem szkoleniowym i organizacyjnym. W przyszłości będziemy publikować tu archiwalne fotografie Leszka Drewniaka z tego okresu, których mnóstwo posiada soke Ryszard Murat. Jako ciekawostkę warto podać, że w tym okresie przez dwa lata (1978-79) w zajęciach Karate Shotokan mistrza Leszka Drewmiaka uczestniczył również Truong Anh Tuan. Obecnie jest on kierownikiem polskiego oddziału stylu vinh xuan (wielkiego mistrza Nguyen Ngoc Noi 10 dan z Hanoi), członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej Polskiej Federacji Dalekowschodnich Sztuk i Sportów Walki oraz przewodniczącym Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Wietnamczyków w Polsce. W 1979 roku Leszek Drewniak napisał na AWF w Warszawie pracę magisterską pod kierunkiem założyciela i pierwszego prezesa Polskiego Związku Judo Tadeusza Kochanowskiego (starszego wykładowcy AWF). Materiały do tej pracy magisterskiej (pierwszej w Polsce na temat karate) pomagał mu zbierać soke Ryszard Murat, który razem z nim ćwiczył pod kierunkiem wspomnianego wielkiego mistrza Tadeusza Kochanowskiego. Być może w przyszłości opublikujemy tu tę pracę, zawierającą unikalne informacje. W 1980 roku Leszek Drewniak był jednym ze współorganizatorów (wśród nich był również soke Ryszard Murat, wspomniany Jacek Grochowski, Kazimierz Krukowski i przede wszystkim Janusz Świerczyński) Polskiego Związku Karate i objął w nim etatową funkcję kierownika wyszkolenia. Pełniąc tę funkcję Leszek Drewniak był zaciekłym przeciwnikiem swego imiennika z Krakowa Andrzeja Drewniaka i jego "aktywności sportowej", a dowodem na to jest wspomniany pisemny wniosek "o wydanie zakazu ćwiczenia stylu Kyokushinkai w Polsce". Gdy wskutek manipulacji w 1984 roku Polski Związek Karate został opanowany przez Andrzeja Drewniaka i jego popleczników, Leszek Drewniak zrezygnował z tej funkcji nie widząc możliwości współpracy z nim (zobacz jego wypowiedź na ten temat przytoczoną wyżej). Rozpoczął wtedy służbę w BOR (Biurze Ochrony Rządu), ukończył elitarną uczelnię MSW Akademię Spraw Wewnętrznych (podobnie jak wcześniej soke Ryszard Murat) i uzyskał pierwszy stopień oficerski podporucznika. Fragment wypowiedzi mistrza Leszka Drewniaka na temat BOR i ASW – artykuł "Diabeł wśród komandosów" w czasopiśmie "Komandos" 4/2007. Jeszcze później Leszek Drewniak pomagał Sławomirowi Petelickiemu tworzyć słynną specjalną jednostkę szybkiego reagowania GROM (Grupa Reagowania Operacyjno-Manewrowego). Pełnił w niej odpowiedzialną funkcję jego zastępcy i dosłużył się stopnia podpułkownika. W 2001 roku objął funkcję prezesa Fundacji Byłych Żołnierzy Jednostek Specjalnych GROM. Mistrz Leszek Drewniak w mundurze podpułkownika jako współtwórca GROM. Z inicjatywy jego przyjaciela soke Ryszarda Murata – prezesa Zarządu Głównego Federacji w dniu 15 stycznia 2006 roku na Walnym Zjeździe Polskiej Federacji Dalekowschodnich Sztuk i Sportów Walki w Warszawie liderzy wielu różnych stylów sztuk walki przyznali mistrzowi Leszkowi Drewniakowi 5 dan specjalny dyplom z wyrazami "głębokiego uznania i podziękowania za wielkie zasługi dla rozwoju sztuk i sportów walki w Polsce". Dziwne okoliczności śmierci mistrza Leszka Drewniaka 55 lat, słynącego ze sprawności i żelaznego zdrowia Leszek Drewniak zmarł w bardzo tajemniczych okolicznościach niemal w rocznicę swych urodzin. 11 lutego 2007 roku został znaleziony martwy na klatce schodowej przed własnym mieszkaniem w Warszawie. Śmierć legendarnego mistrza karate i współtwórcy GROM była bardzo dziwna. Jako przyczynę podawano jego rzekome kłopoty zdrowotne, choć zawsze był niezwykle sprawny, tryskał zdrowiem i nie skarżył się na żadne dolegliwości. Wiadomo też, że w przypadku jakichkolwiek kłopotów zdrowotnych nie zostałby przyjety ani do BOR, ani do GROM. Zresztą każdy członek tych elitarnych jednostek musi być nienagannie zdrowy i przechodzić specjalistyczne badania związku z tym większość znajomych Leszka Drewniaka podejrzewa tu oczywiste morderstwo. W książkach i filmach kryminalnych od dawna znaleźć można słuszne wnioski, że do śmierci danej osoby przyczyniają się zwykle ci, który mają w tym interes, tak zwany "motyw". Inną zasadą powieści kryminalnych jest zjawisko, że osoby takie pojawiają się na miejscu zbrodni lub na pogrzebie. Ciekawostką jest, że również na pogrzebie Leszka Drewniaka zaobserwowano dwóch dżentelmentów, których za życia wyjątkowo nie darzył on sympatią (i odwrotnie), których obecność bardzo zdziwiła pozostałych i którzy na tym pogrzebie mieli bardzo "rozbiegane oczka". Być może stosowne organy ścigania zainteresują się tą kwestią, motywem i innymi sprawami. 11 lutego 2007 roku telewizja TVN24 podała: "Zmarł współtwórca GROM. W nocy zmarł podpułkownik Leszek Drewniak, jeden z założycieli jednostki GROM. Miał 55 lat". "To był wyjątkowy człowiek" – wspomina ppłka Drewniaka gen. Sławomir Petelicki. (...). Drewniak był legendą polskich sztuk walki. Jako trener kadry Polski w karate wychował wiele pokoleń zawodników. "Był bardzo skromny. Zresztą to wybitny mistrz karate, który wychował ponad pięć tysięcy karateków (...) - podkreślił Petelicki w TVN24. W głośnej książce – "GROM Siła i Honor" (Wydawnictwo Literackie, Kraków 2010 – okładka na fotografii obok) słynny twórca GROM gen. Sławomir Petelicki z wielkim sentymentem i uznaniem wypowiada się o swym zastępcy Leszku Drewniaku, a na stronie 97 tej książki zamieszczono przedstawioną wyżej ich wspólną fotografię z podpisem: "Pułkownik Leszek Drewniak i pułkownik Petelicki. Haiti 1994." Mistrz Leszek Drewniak uważał soke Ryszarda Murata za swego najważniejszego ucznia W tym miejscu warto podnieść, że szereg oszczerców rozpowszechnia kłamliwe (i będące wymysłem „mistrza” karate z Krakowa) informacje, jakoby nie wiadomo u kogo uczył się sztuk walki założyciel Karate Tsunami soke Ryszard Murat i że w związku z tym rzekomo nie posiada on jakichkolwiek kwalifikacji. O kompetencjach soke Ryszarda Murata 10 dan najlepiej świadczy to, że założony przez niego styl Karate Tsunami (pomimo wściekłych ataków przypuszczanych przez Andrzeja Drewniaka i jego popleczników oraz różnych oszczerców) nie tylko nie upadł, ale szeroko rozwinął się w Polsce i uprawiany tu jest w wielu sekcjach, a ponadto odniósł międzynarodowy sukces, ponieważ uprawiany jest również w różnych krajach na wszystkich kontynentach: w Europie, Afryce, Azji, Ameryce i nawet w Australii. Jak powszechnie wiadomo, o faktycznej wartości nowej inicjatywy, obojętnie czy będzie to nowy towar, firma, organizacja czy styl karate (jak w przypadku Karate Tsunami) świadczy przede wszystkim to, jak się ona sprawdziła na rynku, który jest przecież bezwzględny. Odnosząc krajowy i międzynarodowy sukces styl Karate Tsunami pod tym względem doskonale przeszedł najlepszy z możliwych sprawdzianów. Dokładnie odwrotnie zakończył się taki sam sprawdzian w przypadku "aktywności" Andrzeja Drewniaka z Krakowa. Na jego kwalifikacjach, metodach i intencjach poznali się nawet jego dotychczasowi poplecznicy - instruktorzy stylu Kyokushin i dali temu wyraz odchodząc od tego "mistrza" do innych organizacji. W końcu nawet największy przyjaciel i mocodawca Andrzeja Drewniaka - szef światowej organizacji stylu Kyokushin Kyokushinkaikan (zwanej popularnie IKO 1) mistrz Shokei Matsui z Tokyo również poznał się na jego "wartościach" i dokonał - jak to formalnie określił - expulsion (ang. "wydalenia, wypędzenia, wygnania") Andrzeja Drewniaka z tej jego macierzystej organizacji. Nie ma dla przywódcy organizacji sztuk walki większej klęski i większego upokorzenia, niż "wydalenie" z własnej, macierzystej organizacji, jak to stało się w przypadku dotychczasowgo przywódcy stylu Kyokushin Andrzeja Drewniaka. Wiadomo też powszechnie, co jest "wydalane" z każdego organizmu. Tak oto sprawiedliwość zatriumfowała. Wracając zaś do poruszonej kwestii kwalifikacji i nauczycieli soke Ryszarda Murata w dziedzinie sztuk walki, stwierdzić należy, że również pod tym względem stoją oni na najwyższym możliwym poziomie. Wystarczy tylko podnieść, że nauczycielami soke Ryszarda Murata byli dwaj najwybitniejsi (już obecnie uznawani za legendarnych) mistrzowie: w dziedzinie judo - wielki mistrz Tadeusz Kochanowski 10 dan jiu-jitsu i 5 dan judo (założyciel i pierwszy prezes Polskiego Związku Judo, obecnie jego prezes honorowy), który potwierdza to na każdym kroku, w dziedzinie karate – legendarny mistrz Leszek Drewniak 5 dan, którego sylwetkę tu przedstawiliśmy. Oprócz nich nauczycielami soke Ryszarda Murata było również szereg innych wybitnych mistrzów judo i karate (o których napiszemy w przyszłości), między innymi takie sławy, jak: Jan Ślawski – wieloletni sekretarz generalny Polskiego Związku Judo, Antoni Zajkowski – słynny pierwszy polski medalista olimpijski w judo (Olimpiada w Monachium 1972). Jak więc stwierdzono, właśnie legendarny mistrz Leszek Drewniak był głównym nauczycielem karate soke Ryszarda Murata 10 dan. Mało tego, mistrz Leszek Drewniak swego ucznia i przyjaciela Ryszarda Murata cenił bardzo wysoko pod względem umiejętności i kompetencji. Wielokrotnie publicznie przedstawiał go jako swego najważniejszego i najwybitniejszego ucznia i mistrza. Jednym z dowodów tego jest wywiad, którego mistrz Leszek Drewniak udzielił – artykuł "Diabeł wśród komandosów" w czasopiśmie "Komandos" 4/2007. Leszek Drewniak wśród tysięcy swoich uczniów na pierwszym miejscu nie bez powodu wymienił właśnie Ryszarda Murata, podkreślając z dumą, że jest on "założycielem i szefem Tsunami Karate i jednocześnie posiadaczem stopnia 10 dan w tym stylu". Na drugim miejscu wśród swoich uczniów wymienił Pawła Rafalskiego, słynnego wielokrotnego medalistę Mistrzostw Polski i innych turniejów w karate (WUKO) i prezesa firmy "Securitas Polska", a na trzecim miejscu Macieja Lisowskiego "trenera jujitsu" z Łodzi. Oto odnośny fragment tej wypowiedzi mistrza Leszka Drewniaka: - Miałem naprawdę wielu wspaniałych wychowanków. Nie sposób wszystkich wymienić, ale mogę przypomnieć np. Ryszarda Murata, będącego założycielem i szefem Tsunami Karate i jednocześnie posiadaczem stopnia X Dan w tym stylu, Pawła Rafalskiego, który jest prezesem firmy "Securitas Polska", czy choćby Macieja Lisowskiego, trenera jujitsu". Cała strona artykułu z przytoczoną wypowiedzią mistrza Leszka Drewniaka o soke Ryszardzie Murat 10 dan. Przyznanie (pośrednio) kwalifikacji soke Ryszarda Murata przez Andrzeja Drewniaka Jako kolejną ciekawostkę podajemy, że także wspomniany dotychczasowy przywódca stylu Kyokushin Andrzej Drewniak z Krakowa zagubił się umysłowo w swych manipulacjach i na piśmie przyznał pośrednio wysokie kwalifikacje soke Ryszarda Murata. Latami Andrzej Drewniak zaprzeczał, jakoby uczeń Leszka Drewniaka - Ryszard Murat miał jakiekolwiek kwalifikacje. Tymczasem w dniu śmierci mistrza Leszka Drewniaka 11 lutego 2007 roku ten jego krakowski przeciwnik Andrzej Drewniak zupełnie zagubił się i na stronie PZK napisał, że Leszek Drewniak był "wychowawcą wielu znakomitych zawodników, trenerów i instruktorów". Dokładnie Andrzej Drewniak (wraz ze swym poplecznikiem Wacławem Antoniakiem) napisał: "W wieku 55 lat zmarł w Warszawie ppłk Leszek Drewniak (5. dan) prawy Człowiek, wybitny Trener i Karateka. Wychowawca wielu znakomitych zawodników, trenerów i instruktorów". Z kolei, jak już wiadomo choćby z przytoczonej wypowiedzi w czasopiśmie "Komandos", sam Leszek Drewniak podawał, że jego najważniejszym uczniem był Ryszard Murat, którego wymienił na pierwszym miejscu wśród swoich "znakomitych" uczniów. Skoro więc Andrzej Drewniak w tej przytoczonej notce przyznał, że zmarły Leszek Drewniak był wychowawcą znakomitych uczniów, to tym samym przyznał, że takim "znakomitym zawodnikiem, trenerem i instruktorem" jest Ryszard Murat. Warto też zauważyć, że skoro według lidera Kyokushin Andrzeja Drewniaka zmarły Leszek Drewniak był "prawym Człowiekiem" (co do tego nie ma wątpliwości), to jego przywołany wcześniej wniosek "o wydanie zakazu ćwiczenia stylu Kyokushinkai w Polsce jako szczególnie niebezpiecznego społecznie kierunku w Karate" był również jak najbardziej "prawy" i "słuszny". Widzimy teraz, do czego prowadzą kłamstwa i manipulacje w wykonaniu krakowskiego "mistrza" stylu Kyokushin. Sam się pogrążył, zagubił i zaprzeczył samemu sobie – swoim wcześniejszym twierdzeniom. Ale może to było próbą wywołania wrażenia, z jakim "bólem" przyjął wiadomość o tajemniczej śmierci swego przeciwnika, prawdziwego mistrza karate z Warszawy, legendarnego Leszka Drewniaka ? Czas pokaże. Odnośna notka, zamieszczona 11 lutego 2007 roku na internetowej stronie Polskiego Związku Karate, w której przywódca stylu Kyokushin Andrzej Drewniak z Krakowa przyznaje, że jego przeciwnik zmarły prawdziwy mistrz Leszek Drewniak był "prawym Człowiekiem", "wybitnym Trenerem i Karateka" i "wychowawcą wielu znakomitych zawodników, trenerów i instruktorów". Ciekawe, z jakich przyczyn ta arcyciekawa notka o w pełni słusznej treści została usunięta i jest już niedostępna na internetowej stronie Polskiego Związku Karate ? Dlaczego ? Komu ona przeszkadzała ? Założycielem i generalnym twórcą szkoły jest Wiesław Kisiel, który będąc w latach 90-tych jednym z czołowych liderów Pszczyńskiej Akademii Sztuk Walki na Podkarpaciu oraz bazując na wiedzy i kilkunastoletnim doświadczeniu z zakresu różnych styli karate i systemów dalekowschodnich sztuk walk w 1998r wraz ze swoimi ośmioma instruktorami zakłada własną szkołę sztuk walki o nazwie PODKARPACKA SZKOŁA PRAKTYCZNEJ SAMOOBRONY. W tym też roku wstępuje do Stowarzyszenia Idokan Polska, którego prezesem jest Wojciech Cynarski – 6 DAN ramach tego stowarzyszenia nawiązuje współpracę z liderem Międzynarodowej Organizacji Idokan Europe – Mistrzem Lotarem Siberem – 10 DAN. Regensburg 1999 rok - Wiesław Kisiel i Soke Lotar Siber 10 DAN Jest to jeden z czołowych postaci w Europie Zachodniej kręgu sztuk walki, uczących spójnego systemu Ju-jitsu Karate jako jednorodnego stylu. W 1999 i 2001r przedstawiciele szkoły: W. Kisiel z asystentem biorą udział w sesjach międzynarodowych dla instruktorów sportów walki z całego świata w Regensburgu i Penzbergu k/Monachium. Tam poznają nowe metody treningowe oraz inne style np. Okinawa Karate. W Penzbergu zdają pomyślnie egzamin z Ju-jitsu przed Komisją Australijsko-Niemiecką na stopnie 1 i 2 2001r czołowi zawodnicy po raz pierwszy biorą udział w rywalizacji sportowej uczestnicząc w eliminacjach a następnie w finałach Otwartych Mistrzostw Polski w Formach przy Muzyce, organizowanych przez Polski Związek Kick – Boxingu. Dwóch zawodników wywalcza odpowiednio 5 i 7 miejsce. Ta formuła zawodów nie odpowiada szkole do końca. Cały czas zajmujemy się praktyczną samoobroną, tzw. obroną konieczną pod „ulicę” oraz szukamy jakiejś formuły sportowej, aby w pełni móc się rozwijać i doskonalić. Idąc tym tropem w 2003 roku czołowi instruktorzy ze swoim liderem robią w Sosnowcu specjalizację z zakresu Ju-jitsu sportowego. Przy okazji tych wyjazdów nawiązują pierwotnie kontakt z liderem Polskiej Unii Kung-Fu Zbigniewem Jeżem - 8 DAN w stylach Chan Shaolin Si i Dju-su Kung-Fu a następnie z szefem Big Budo Polska Wiesławem Bigosem - 8 DAN również w stylach Chan Shaolin Si i Dju-su Kung-Fu pełniącym jednocześnie funkcję Prezydenta IBF Polska. Po wstępnej rozmowie i prezentacji sportowych osiągnięć swojej szkoły przez Pana Wiesława Bigosa postanawiamy ostatecznie wstąpić do Stowarzyszenia Big Budo Polska i rozpocząć nowy etap działalności naszej Szkoły. Ten fakt sprawia, że zaczynamy oprócz samoobrony realizować pion sportowy, podpatrując i ucząc się od naszych przyjaciół ze Śląska nowych elementów sportowego karate. Szkoła Mistrza Wiesława Bigosa ma już kilkuletnie doświadczenie na sportowym polu i duży dorobek medalowy w postaci kilku tytułów Mistrzów Europy i Świata. Zaczynamy czynnie uczestniczyć w wielu imprezach krajowych i zagranicznych (Niemcy, Holandia) organizowanych przez federację IBF. Pierwszy nasz pilotażowy wyjazd jesienią 2004 roku na Mistrzostwa Europy do Oldenburga k\Hanoweru można uznać za udany bo wracamy z 14 lokatą Rafała Matuły w konkurencji kata na 34 startujących. Następne wyjazdy to już powroty z „ tarczą „.Jak do tej pory z każdych zawodów wracamy z medalami. W 2005 wraz z sympatykami szkoły dla pozyskania przychylności samorządów lokalnych na terenie których ćwiczymy powołujemy do istnienia własne stowarzyszenie o nazwie STOWARZYSZENIE SZTUK WALKI. Stowarzyszenie ma na celu wspieranie wszelkich działań naszej szkoły, a w szczególności finansowe wsparcie dzieci ćwiczących, wyjeżdżających na zawody sportowe. Rok 2005 to okres wchodzenia szkoły w pełny zakres swoich możliwości. Wyjeżdżamy i startujemy we wszystkich zawodach organizowanych przez federację IBF. Podróże kształcą i przynoszą owoce. W tym też roku zdobywamy kilka cennych tytułów mistrzów i wice mistrzów Polski, Niemiec, Holandii i Europy w różnych grupach wiekowych ( młodzik, junior i senior).Największy sukces to ME Juniorów Dawida Kisiela w walkach, Mistrzostwo Holandii Juniorów w walkach Joanny Piaseckiej, Wice ME Juniorów w walkach Katarzyny Szostek, Wice ME Młodzików w synchron kata Adriana Beściaka, Michała Celka i Gabrieli T. oraz brązowy medal ME Seniorów Rafała Matuły w kata z bronią. Wice Mistrzostwo Polski i Holandii w synchron-kata Rafała Matuły, Mateusza Kisiela i Dawida Kisiela. Prezydent WMMAF Soke Jan Jasiewicz 10 DAN i Wiesław Kisiel 5 DAN Prezydent IBF Polska Wiesław Bigos 9 DAN i Wiesław Kisiel 5 DAN Rok 2006 jest jeszcze bardziej owocny. Z ME Juniorów Dawid Kisiel przywozi jeden srebrny i trzy złote medale, z czego jeden złoty wywalcza drużynowo razem z Michałem Byjosiem i Dominikiem Gniewkiem. Wice ME wywalcza zespół w składzie Jakub Kotula, Kinga Salwa i Monika Węglarz. Trzy złote medale w kategorii młodzik zdobywa Katarzyna Lisowicz, z czego jeden w drużynie z Adrianem Beściakiem i Michałem Celkiem. Adrian Beściak zdobywa jeszcze złoto w kata. Wiele innych sukcesów przywozimy również z bardzo prestiżowych zawodów rozgrywanych w Niemczech i Holandii. W czerwcu 2006 roku na zawodach organizowanych po raz drugi przez naszą szkołę( II Ogólnopolski Turniej Sztuk Walki) w dowód uznania za osiągnięcia Szkoły na zawodach rangi ogólnopolskiej i międzynarodowej Wiesław Kisiel otrzymuje z rąk Prezydenta IBF Polska Wiesława Bigosa nominację na stanowisko Vice Prezydenta Federacji IBF Polska oraz stopień 5 DAN. Pod koniec 2006 roku nawiązujemy współpracę z Janem Jasiewiczem - Soke Dai Kaiden 10 Dan Jiu-Jitsu, Chan Shaolin Si, Dju –Su Kung-Fu, Prezydentem Martial Arts Center „Asahi” Polska. Przedstawiciele naszej Szkoły dla podniesienia swoich kwalifikacji zdają pomyślnie egzamin z zakresu Jiu-Jitsu na kolejne stopnie mistrzowskie: Wiesław Kisiel na stopień 3 Dan i Rafał Matuła na stopień 1 Dan. W 2006 roku oprócz zawodów odbyły się dwa obozy sportowo-szkoleniowe, pierwszy trzydniowy na feriach zimowych w Zespole Szkół w Czudcu dla ponad 50 uczestników wszystkich sekcji z Podkarpacia, a drugi letni, siedmiodniowy na wakacjach w OW Smerek k\Wetliny dla 53 uczestników z Podkarpacia i Śląska. Dobrą naszą stroną były liczne uroczyste pokazy z udziałem wielowiekowej grupy treningowej przy okazji różnych świąt szkolnych czy środowiskowych. Bardzo silnym akcentem był również historyczny występ 04 czerwca 2005 roku czołowych przedstawicieli naszej szkoły (Wiesława Kisiela, Rafała Matuły, Mateusza Kisiela i Dawida Kisiela oraz grupy śląskiej) w tzw. Budo Gali z okazji 25-lecia IBF na zakończenie Otwartych Mistrzostw Niemiec. W gali wzięło udział 15 różnych grup pokazowych, różnych styli z całej Europy, nasza grupa godnie zaprezentowała nasz kraj co miało swój wyraz w uznaniu Prezydenta IBF oraz entuzjastycznie reagującej widowni. Po powrocie w kwietniu tego roku z medalami z ME Juniorów gościliśmy TVP 3, która wyemitowała piękny program na temat sekcji. Później jeszcze czterokrotnie z różnych okazji występowaliśmy w TVP 3 i TVP 2. Był to dla nas duży zaszczyt. Bardzo dużym wyróżnieniem było dla nas również uroczyste spotkanie z Prezydentem Miasta Rzeszowa Panem Ryszardem Winiarskim. W spotkaniu wzięli udział najlepsi zawodnicy z Podkarpacia oraz kadra instruktorska. Spotkanie upłynęło w miłej i serdecznej atmosferze, na koniec otrzymaliśmy pamiątkowe upominki od Pana Prezydenta. W jesiennej edycji 2006 roku ścisła kadra PSzPS ze swojego debiutu w Mistrzostwach Świata federacji IBF, które odbyły się w stolicy Ukrainy, Kijowie przywiozła bardzo cenne pozycje poza medalowe. W kategorii kata z bronią zajęliśmy najwyższą jak do tej pory lokatę – IV m Rafała Matuły, oraz VI m egzekwo Mateusza Kisiela i Dawida Kisiela. W kategorii kata indywidualne VI m Leszka Stanisławczyka, Rafała Matuły i Mateusza Kisiela. W walkach osiągnęliśmy jedną z najwyższych, jak dotychczas pozycji – V m Mateusza Kisiela. W styczniu 2007 roku kadra PSzPS brała udział w Jubileuszowym Grand Prix Bierunia. Była to możliwośc sprawdzenia się przed Mistrzostwami Europy, nie zawiedliśmy nadzieji w nas pokładanych i zdobyliśmy wiele cennych medali. W międzyczasie szkoła nawiązuje znajomości z Polską Federacją Sztuk Walki i Sportów Obronnych, której szefuje Mistrz Paweł Handzlik (7 Dan). Kilka tygodni później PSzPS wstępuje do międzynarodowej federacji World Modern Martial Arts Federation, której przewodniczy Soke Jan Jasiewicz (10 Dan). W kwietniu kadra PSzPS bierze udział w Mistrzostwach Europy federacji IBF, gdzie zdobywamy wiele brazowych medali, a Dawid Kisiel jako młody senior upragnione złoto w walkach. W maju 2007 instruktorzy Leszek Stanisławczyk i Rafał Matuła zdają na stopień 3 Dan w stylach Chan Shaolin Si i Dju-Su Kung-Fu. Także w tym miesiacu ścisła kadra PSzPS bierze udział w III Pucharze Polski All Style Karate zorganizowanym przez Polski Związek Sportu Budo, gdzie zdobywamy 3 złote medale (Bartosz Lonc, Dawid Kisiel i Andżelika Majka). W czerwcu odnawiamy kontakt z Soke Zbigniewem Jeżem (9 Dan) Prezydentem Miedzynarodowej Federacji Sportów i Sztuk Walki Budo. Także w tym miesiącu bierzemy udział w Mistrzostwach Niemiec federacji IBF, gdzie zawodnicy zdobywają 3 srebrne medale i jeden brązowy. Pod koniec miesiąca organizujemy III Ogólnopolski Turniej Sztuk Walki, który cieszy się dużym zainteresowaniem, gdyż bierze w nim udział ponad 120 zawodników z Polski. Miesiąc lipiec jest szczególny, bowiem właśnie wtedy nawiązujemy kontakty i współpracę z żywą legendą sztuk walki Mistrzem Dshero Khanem (12 Dan), który ćwiczył w jednej stajni u Gogen Yamaguchiego (10 Dan) z Masutatsu Oyamą (10 Dan). Wtedy też spotykamy się z jego prawą ręką Mistrzem Toni Finkenem (10 Dan), prezydentem World Martial Arts Association do której to wstępujemy. Prezydent IBDF Polska Soke Zbigniew Jeż 9 DAN i Wiesław Kisiel 5 DAN Prince Dschero Khan 12 DAN oraz Mistrz Toni Finken 10 Dan i Wiesław Kisiel 5 DAN W miesiącu sierpniu zostaje zorganizowany obóz sportowy dla adeptów PSzPS, który cieszy sie duzym zainteresowaniem ze strony dzieci i młodzieży. We wrześniu kilku uczniów startuje w I Mistrzostwach Węgier IBF, gdzie zdobywamy 3 medale (Mateusz Kisiel 2 srebra i Bartosz Lonc 1 srebro). Na poczatku października Mateusz i Dawid Kisiel pomyślnie zdają egzamin na stopien 1 Dan. Pod koniec października zostaje zorganizowana sesja międzynarodowa dla wielu mistrzów z kraju i z zagranicy; przedstawiciele PSzPS też biorą w niej udział. Pod koniec roku w listopadzie zostaje zorganizowane jubileuszowe seminarium "BUDO" przez WMMAF, poświęcone twórcy ju-jitsu w Polsce dr. płk. Krzysztofowi Kondratowiczowi (11 Dan). Jest on twórcą i szefem Polskiego Centrum Ju-Jitsu Goshin Ryu. Nawiazujemy z nim wtedy bliższą współpracę co uwidacznia się kilka tygodni poźniej gdy Wiesław Kisiel otrzymuje z jego ręki za posrednictwem dr. hab. Tadeusza Ambrożego (9 Dan) stopień 4 Dan z Ju-Jitsu. Soke Kancho Krzysztof Kondratowicz 11 DAN i Wiesław Kisiel 5 DAN Prezydent Szwedzkiej Federacji Tai-Jitsu Shihan Johan Pettersson 7 DAN i Wiesław Kisiel 5 DAN Na poczatku 2008 roku kadra bierze udział w XI Grand Prix Bierunia, gdzie odnosimy duzy sukces w postaci wielu złotych medali. Także w styczniu ścisła czołówka PSzPS zostaje zaproszona do programu "Kalejdoskop" TVP 3 Rzeszów, gdzie zostaje nagrany kilkuminutowy program. W lutym bierzemy udział w IV Pucharze Podbeskidzia z zakresu Karate i Jiu-Jitsu, gdzie najwyższe laury zdobywaja Dawid Kisiel i Karolina tej imprezy zaczynamy swoją przygodę ze sportowym Jiu-Jitsu a mianowicie Bartosz Lonc zdobywa złoto w walkach. W marcu na zaproszenie PSZPS do Rzeszowa przyjeżdża Soke Jan Jasiewicz (10 Dan) i zostaje przeprowadzone seminarium szkoleniowe z jiu-jitsu, krav magi, shaolin kempo oraz poprowadzony program "dzieci przeciw przemocy". W kwietniu nasza kadra wyjeżdza na Mistrzostwa Niemiec federacji WMAA, gdzie zdobywamy sporo medali. Na wyróżnienie zasługuje Andzelika Majka (3 złote) i Katarzyna Lisowicz (2 złote). Dzień wcześniej przed Mistrzostwami Niemiec spotykamy się z Mistrzem Dshero Khanem (12 Dan), gdzie obchodzone są uroczyście urodziny naszego mistrza Wiesława Kisiela. Także w kwietniu bierzemy udział w Pucharze Europy federacji IBF, gdzie zdobywamy wiele cennych krążków. Pieknie zaprezentowali swoją postawę juniorzy Michał Celek i Karina Janusz zdobywając złote medale w walkach. Senior Mateusz Zieliński w walkach zdobywa tytuł Mistrza Polski. W maju kadra wyjeżdza na IV Puchar Polski - XXI Mistrzostw Polski w All Style Karate, gdzie duży sukces odnoszą Andżelika Majka i Łukasz Siuta zdobywając złote medale i puchary. W czerwcu przedstawiciele PSzPS biorą udział w międzynarodowym tygodniowym obozie sportowym, który prowadzi sam Mistrz Toni Finken (10 Dan). Liderzy zaprzyjaźnionych szkół: Shihan Tomasz Kamiński 6 DAN, Shihan Paweł Handzlik 7 Dan, Mistrz Wiesław Kisiel 5 DAN i Shihan Leszek Kremiec 6 DAN Szkoła kładzie bardzo duży nacisk na rozwój motoryczny w młodszym wieku szkolnym a nauczając bogatego wachlarza technik samoobrony oraz form klasycznych przysposabia do udziału w zawodach sportowych w kata i walkach semi-contaktowych oraz dobrego i bezpiecznego samopoczucia w grupie rówieśniczej o dobrych podstawach moralnych i etycznych. Dużym sukcesem naszej szkoły było stworzenie rodzinnej i partnerskiej atmosfery na treningach i po za nimi na różnych spotkaniach okolicznościowych typu opłatek sekcyjny, dyskoteka czy ognisko a także podczas wspólnych wyjazdów na sportowe obozy zimowe i wakacyjne oraz liczne zawody. Podkarpacka Szkoła Praktycznej Samoobrony dzisiaj to nowoczesna szkoła sztuk i sportów walki o bardzo otwartym i przyjaznym charakterze swojej pracy i działania. Główny cel Szkoły to nauczanie samoobrony poprzez 6 klasycznych styli: chińskich, wietnamskich i japońskich oraz nowoczesnej formuły walki sportowej (semi – kontakt), a także pięknej rywalizacji w formule kata w tzw. karate oraz ju-jitsu sportowym.

kto ma 10 dan w karate